deniz üstü köpürür

Gece gece insanı kendine getiren türküdür efendim. Söyleyenin , yazanın yüreğine sağlık.

www.youtube.com/...

En güzel yorumu Cem Karaca’ya ait olan müthiş şarkı. Bir başka seviyorum.

youtu.be/...

Cem babanın yorumunu Her dinlediğimde ittihatçılar ölür ittihatçılık ölmez diye haykırasım geliyor. Ruhum nice dağları aşıp tanrı dağlarına varıyor. Enver paşa'nın karşısında diz vuruyorum. Uzaklardan yüzbaşı sançar'ın kahkahasını işitiyorum. Esrimişim, gülmekten diriliyorum.

Güzel bir hikayesi olan türküdür.

Çaydereli Osman, dayısıoğlu Nasuh Çavuşun gelin almasında Ula'ya geldi. Alay koca Marçal dağlarını aşıp Ula'ya geldiğinde, kız evinde çalgı-çengi sürüp gidiyordu. İlçenin genç kızları halka olmuş; "Ay alaylar bulaylar, temeli de süzgün alaylar" oyununu oynuyorlardı.

Osman, hayat (havlu) kapısının yanındaki duvarın üstüne dikilip, oynayan kızlara bir göz gezdirdi. Gözleri bir kızın üzerinde mıhlandı kaldı. Hay bakmaz olaydı... Osman'ın gönlü ırmak olup, Balcı'ların kızı Gülayşe'ye akıverdi.

Çaydere'li olanca gücüyle asıldığı halde, bakışlarını Gülayşe'den koparamıyordu. Sanki herkes Osman'ın kime, hangi duyguyla baktığını seziyordu. Osman ne gözlerine söz geçirebiliyordu, ne de gönlüne... Artık gönlüne kendi beyni değil, Gülayşe buyruktu. Gülayşe de ona bakmış gülümsemiş miydi ne? Osman gelin alayıyla birlikte Çaydere'ye dönerken "içimde bulgur kaynıyor, kafamda kireç söndürülüyor", dediği zaman yanındaki Çiftçilerin Mehmet; "Osman mı anlamsız konuşuyor, ben mi anlamıyorum..." demekten kendini alıkoyamadı.

O günden öte Osman, Ula düğünlerinin çağrılmayan konuğu olmuştu. Çizmelerini parlatıp atına atlıyor, soluğa Ula'da alıyordu. Marçal dağlarında, "Kabaca pınar'ın dibindeki yatıra mum adayıp, Gülayşe'ye kavuşmak için dua etmeyi unutmuyordu.

Çoğu düğünlerde Gülayşe'yi göremiyordu. Ama bir de gördü mü içinin tüm denizleri köpürüyordu. Yine böyle bir düğünde, Gülayşe'ye gel Ayşe diyecek cesareti toplayabilmek için, birkaç şişe rakıyı su gibi içti. Neydi o öyle? Ayşe mi dönüyordu, dünya mı?

Derken biri ilişti koluna:

- "Gel be dost" dedi, "derdin var anlaşılan. Gel bizim meclisimize katıl."

Çaydere'li Osman, kendini Ula'lı gençlerin sofra kurdukları hasırın üstünde buldu. Herkes dostça bakıyordu kendisine, merhabalaştıktan sonra, bir kadeh sundular ona da. Dülger Bekirler'in Selver, bağlamasını düzenleyip, telleri üzerinde tezene gezdirirken sordu:

- Merakımı bağışla Osman arkadaş, Ula düğünlerini kaçırmayışının nedeni ne ola ki?

O güne dek bağlamayı eline bile almamış olan Çaydere'li Osman, birden irkildi. Yeniden doğmuş gibi oldu. Selver'in elinden bağlamayı aldı. O gün çalıp çağırdığı türkü, sevilen bir Ula türküsü olarak günümüze kaldı. Kuşkusuz yarına da kalacak.

Kaynak: Öyküleriyle Halk Türküleri (Notalı) - Hamdi Tanses (Osman Kaymak)

www.youtube.com/...

plaklardan hoplayıp cem karaca ile adam edilmiş leziz şarkıdır.

www.youtube.com/...

edit: link kaymış.

zaten çok sevdiğim bir parçaydı. sarmaşık filmiyle beraber aşık olduğum bir şarkı oldu diyebilirim

(bkz: benim de bu cihandan gidişim memleket sevdasından)

dinlerken gözümün önüne nadir sarıbacak'ın jest ve mimikleri geliyor.

kardaşlar yorumu da güzel olan türkü.

www.youtube.com/...

tümünü gör

↑