29
bir duygu, ama kötü olanından.
30
eser miktarda viskiyle tedavi edilmesi gereken hastalıktır.
31
"ya depresyon içinde bulunduğumuz hayata dair belli bir farkındalık seviyesinde gösterilebilecek en gerçekçi yaklaşım ve en normal tepkiyse ama toplumda üretim gücünün düşmesine yol açtığından küresel düzeyde hastalık olarak değerlendiriliyorsa? belki de aslında neşeli ve hayatı sever halimiz bir kafa güzelliğinden ibarettir. belki depresyon hakikattir. (bkz: conspiracy keanu)
sonuçta aslında hayatının çoğunluğu işçi arılar gibi küresel bir ekonomik çarkı çevirmek için çalışmaktan ibaret olan bireylerin hayatından mutlu olmak için nasıl bir gerekçesi olabilir? sabah akşam bal taşıyan, hiçbir zaman kraliçe arıyla çiftleşemeyecek ya da kendi kovanına veya çocuklarına sahip olamayacak olan işçi arının hummalı bir şekilde polen ararken "ne kadar güzel bir gün" demesi nasıl mümkün olabilir?
işçi arı o farkındalık seviyesine ulaştığında mutsuz olmasından daha doğal bir sonuç olabilir mi? o arının yatağından çıkıp terliklerini giyip sabah 7'de yeniden mesaiye koyulmasının "doğru olan" olduğuna onu kim ikna edebilir? hayatının anlamsızlığına bu kadar vakıf olmuşken "gel bizle takıl biraz sosyalleş unutacaksın"ın, "biraz nektar iç iyi gelir"in bu farkındalığa bir örtü değil de çözüm olduğuna kim kefil olabilir?
bu açıdan baktığımızda gerçek hastalığın ve gerçek depresyonun bizde değil de etrafımıza örülü bu yaşamsal düzende olduğunu söyleyebiliriz. eğer borçlanma ekonomisi, gelir uçurumu, modern toplumsal yapı bizim genlerimize kodlanmış unsurlar değilse o zaman onlara karşı metabolizmanın gösterdiği tepkileri "doğal değil", "rahatsızlık", "hastalık" diye nitelendirmek de doğru olmamalı. ama sisteme steteskopu dayayıp "hmm" deyip "sizin insan hayatına olan toleransınız düşmüş" diyen sistem doktorlarımız olmadığından ceremesini biz insanlar çekiyoruz anastasya."
alıntıdır.
32
dibe vurmuşluk durumu.
ben uzun bir zamandır hayattan keyif almıyorum. arkadaşlarım her gün çağırıyor, hemen hemen her gün dışarı çıkıyorum, onlarla vakit geçiyorum ama bunu can atarak yapmıyorum. koşarak gitmiyorum buluşmalara. sadece social tüpüm yeşil olsun diye. ama çok sıkılıyorum insanların yanında. sürekli yalnız kalmak istiyorum ve uyanmak istemiyorum. inanın çok fazla uyuyorum. uyanmak zorunda olmasam sonsuza kadar yolu var. yaptığım her şeyi kendimi zorlayarak yapıyorum. hiç mutlu değilim ama bunu insanlara belli etmiyorum. dışardan gören birisi benim için depresyon vakası diyemez. çözümü de bilmiyorum. gün içinde uğraşmadığım şey yok, ciddiyim. ama dediğim gibi yaptığım her şeyi kendimi zorlayarak yapıyorum. en çok hoşlandığım şeyleri bile yapmak gelmiyor içimden. bi şeyleri isteksiz yapınca da çok yoruluyorum. acayip halsiz hissediyorum. çok sıkılıyorum ciddiyim keyif almak için bi şeyler bulmaya çalışıyorum, kendimi bırakmamaya çalışıyorum çünkü durumumun farkındayım. ama keyif alamıyorum. psikoloğa da gitsem ilaç vericek iyice hayattan kopucam bu sefer çabalamak için de bi enerjim kalmayacak. geçmesini bekliyorum bakalım.
keyif aldığım tek aktivite tavana bakıp müzik dinlemek çok rahatım.
33
Aylar öncesinden yuksek lisans başvurum reddedildiğinde yaşadığım berbat durumdur. Çok hisli birisi filan değilim ama kapasitemden şüphe duymama sebep olan durumlar beni çok etkiliyor nedense.
Anlamıyorum yani bu seçimleri nasıl yapıyorlar. Başvuranlar arasındaki en yüksek ales puanı, ortalamanın üstü ingilizce ve not ortalaması ile nasıl giremem. 3 dakikada neyi anlayabiliyorlar anlamıyorum. Karşılarındaki hobisi bile datasheet okumak olan birini, okuldaki diğer datasheeti bile geçtim board üzerine devre kurmayı beceremeyip kitabı hatim ederek ders geçen insanlardan daha yetersiz bulan bir eğitim sistemimiz var ne yazıkki.
Sonrasında 1 aya yakın inzivaya çekildikten sonra baktım deliriyorum, başka bir sektöre geçtim.
Anlattığım üzere aynı zamanda elektrik mühendisliğini bırakma sebebimdir. Ama iyiki bırakmışım, şimdiki işimde daha mutlu daha huzurlu daha prestijliyim ve maaşım çok daha yüksek. Fakat psikolojik sorunlara daha yatkın bir meslek olduğundan sürekli faa onaylı antidepresanlardan kullanmak zorundayım. Yeni karaciğer lazım olursa ararım sizi :))
34
ben bu demokrasi aşığı ışıdçiler yüzünden evden korkarak mı çıkcam işime gücüme gidemez oldum aq. çalıştığım avm'nin yanındaki emniyet sarayı bombalandı o bombalanma sırasında hasar alan avm'e hırsızlığa girmişler. ben böyle rezil iğrenç yaratıklarla aynı havayı solumak istemiyorum. ailem olmasa sevdiklerim olmasa siktir olup giderdim şu an ülkedeki en masum insanlar suriyeliler resmen. bizde ne onlar gibi ne parasızlığa rağmen gidecek cesaret ne de çıkıp mücadele edecek cesaret var. çıldırıyorum.
35
www.youtube.com/...
tüm gün bu şarkıyı dinliyorum...
36
Veeee geliyor.
+dayım aradı
-Hangi dayın
+depresyondayım
Aaa orası ameliyatlı yerim
37
Bok gibi bir hale sokuyor , yaşam enerjini soğuruyor, amaçsız ve hedefsiz bırakıyor..
Uzun bir süre daha içinde bulunacağım aşikâr olan ruh hali..
38
Kedileşmeye başlayıp yaşlı amca olarak huylarınızın olduğu dönemdir. Bazen de tek kalmak istiyor insan. Uzun bir süre insandan kaçmak güzel oluyor. İlaçlar bi halta yaramıyor. Atlattığınız sey bir süre sonra kendiniz oluyorsunuz. Kendinizi ihmal etmeyin.
39
girip çıkmaktan yalama ettiğimiz hede. yoksa o mu bize?
40
En büyük sebebi güneş doğmadan uyanmak. Bık-tım!!! Ya biz vampir miyiz neyiz ne işimiz var gecenin köründe sokaklarda?
41
böyle saatlerde enseden enseden giriyor.
42
Aslında dile pelesenk olduğuna bakmayın. İnsanı yiyip yiyip bitiren bir psikolojik sorundur. Öyle bugün sınavım kötü geçti, sevgilimle kavga ettim depresyondayım denildiği gibi bir olay değil. insanı hayattan koparan, umutsuzluk içinde çıldırtan bir rahatsızlık. 20 gün boyunca intiharı düşünerek dayanabildim. sonra yallah psikiyatriste. şimdi eeh daha iyi gibiyim. ama kanser olayım daha da o psikolojiye girmeyeyim. allah sen düşürme yarabbimm.
43
herkesin bünyesinde bir miktar bulunan. bende yok diyen yalan söyler.
44
insanı ve ekonomiyi darmaduman edebilitesi olan kavram.
45
girip çıktığınızda anlamıyorsunuz. her şey rüya gibi geliyor. günde 20 saat uykunun normal geldiği zamanlarım vardı. ve insanlar bana bakıp bişiler söylediklerinde çok konuşuyolar sussunlar diye kafamı sallayıp yatağa gidiyodum.
depresyondan kurtulmanın en kolay yolu hatta belki de tek yolu sürekli bişilerle uğraşmaktır.
46
Hırkasız olmaz.
(bkz: Depresyon hırkası)
47
kadınlar için saç kesme dönemi.*
scontent-frt3-1.xx.fbcdn.net/...
48
İsteyince girip çıkabileceğiniz bir hastalık değildir. Yani her kötü hissettiğinde "ben depresyona gireceğim" denilmesi yanlıştır ve onu küçümsemektir. Aslında genel olarak insanlar, genelden özele gidersek aileler depresyonu küçümser, bu yüzden aileden herhangi biri bunalımda olduğu vakit profesyonel tedavi için bile başvurulmaz. "Tüm iş sende bitiyor, psikolojik bir şey bu, biraz çabalarsan yaparsın" derler, daha kötüsü ilk başlarda dikkat çekmeye çalıştığınızı iddia edebilirler. bunun sebebini ise ergenliğe veya yaşa bağlayabiliyorlar. Bence bu bireyi sosyal hayattan daha çok uzaklaştırır ve içine kapanması sağlar. İçine kapanan insan sorunlarının sebebini daha çok düşünür ve çözüm bulamadığı için daha çok bu bataklığa batar. Sonsuz bir döngü gibi, ama bir şekilde geçiyor. Biraz pragmatik düşünmek lazım.
49
Depresyonda çıktım üüüüü, depresyon testi
www.hakikatim.com/...
↑