1
"çarenin olmadığı yerde yol çaredir."
murathan mungan yolculuk
2
Uzun süre hissedip gidemeyince yerinize çakılıp hiç bir yere gitmemek istiyorsunuz.belki sizde farklı olur ne bileyim ben bekleyin görün ya da gidin.
4
Ve bir şeyinin olmadığını fark etmek.
8
bazen bir kutu ilaçtır gidiş bileti.
bazen dolu bir silah.
bazen keskin bir jilet.
bazen bir uçak bileti..
biletin şekli değişse de, gidilen yere kendimizi de götüreceğimiz için pek ''gitmek'' olmaz o.
11
Bazen bunu o kadar çok düşünüyorum ki.
24 yaşındasın, öğretmensin, ailen, arkadaşların ve diğer değişkenlerle güzel bir hayatın var diyorum ama nereye kadar.
İnanın işi gücü, doğduğun yeri, şehrini, çevreni bırakmak kolay gelir ama annem ve babam aklıma gelince hemen konuyu noktalıyorum kafamda. Onları bırakıp nasıl giderim. Ben giderim belki alışırım ama canım anam ne yapar, dertli babam ne hale gelir bensiZ. işte bunları düşündükçe hiçbir yere gidemezsin diyorum.
Hoş gideceğimiz de yok zaten maksat iki muhabbet çevirsin nöronlar.
12
Yese gideceğim de, yemiyor.
13
zayıflık belirtisidir. kimse kusura bakmasın.
14
şimdi gelen istektir, sıkıldım.
16
her an her dakika aklımdan geçen ama bir türlü cesaret edemediğimdir.
allah rızası için biri elimden tutup zorla götürse de kurtulsam artık şu içinde bulunduğum saçma sapan hayatımdan.
17
Genelde Hiçbir şeyi bırakamayacak olan insana gelen istektir. Bunu o da bilir. Ama yapma düşüncesinin yapmaktan daha cazip geldiğini düşündüğü için hayal aleminde tribinin doruklarını yaşar.
18
her gün içimde büyüttüğüm, şimdilerde ağzımdan taşmaya başlamış olan istek. savrulmak istiyorum, yolda ölmek istiyorum.
19
aptalca bir istek.
büyük ihtimal gideceği yeri filan tasarlamıştır kafasında oysa kaçtığı yerde aynı durumdan muzdarip olacağının bilincinde bile değildir. kaçmak en kolay ama en aptalca seçim. telefon gibi düşünün sorun anakartta ama sen bataryayı değişiyorsun. olmaz yani. bu maya tutmaz.
20
Hangimize gelmiyor ki? Üzgünüm cidden üzgünüm, uzun zamandır olmadığım kadar belki de daha önce hissetmediğim kadar üzgünüm bi duvara dalıp kalıyorum ve başlıyor yüzüm ıslanmaya. ifadesiz bi şekilde. Hatalarım oldu farkımdayım. Sonra düşündüm ve durdum şu karara vardım; Tamam hatalarımı değiştiremem ama hayatımdaki insanları değiştirebilirim bu yüzden kestim çoğu kişiyle sohbeti. Ne diyorum ben neyse eğer buraya kadar okudıysanız alırım bi eksinizi.
21
ergenliğimin en tavan yaptığı, zekamı yeteri kadar kullanmadığımı hissettiğim her anda, sıkıştığımı ve çaresiz kaldığımı düşündüğüm çaresiz anlarımda hep içerime bu istek geliyor. sonra bir an düşünüyorum; gerçekten her şeyi bırakıp kaçtığımda sorunum çözülecek mi diye. o an havada olan mantığım bir anda soluklanıp beynime geri dönüyor ve bunun bir çözüm olmadığına karar veriyorum ve sonrasında sorunuma çözüm arıyorum.
23
aşırı saçma bir olay, kendimden biliyorum. hiçbir şeyi arkanızda bırakmıyorsunuz sizinle birlikte geliyor. bırakıp gittiğiniz için çok zor düzeltme şansınız oluyor. kalın ve savaşın ya da olmayacağını kabullenip başka bir şeye yönelin.
24
Bunu düşünerek tecilimi bozdurup askere gidiyorum. Pişman değilim ve inşallah çok zorlanmam da uzman çavuş olarak kalırım. Çünkü ne aileden ne sevgili olaylarından yüzüm güldü. Artık her şeyden kurtulmam gerektiğinin farkındayım yoksa kafaya takmaktan psikolojim bozulacak.
25
Tam da şu anda gidesim geldi. Çok sıkıldım la. Havada zaten çok daraltocı bence hep onun etkisi. Yurtta ne yapacam gün boyu çıldırmadan bilemiyorum. Uzaklaşmak istiyorum yozgattan çünlü küs ayrılmayalım. Asdfghjklşi
↑