20
çatı katlarından sokak aralarına uzanıyor elim. fransa'da yüksek katların ucuz olması gibi değeri yok bazı manzaraların gözümde. değeri yok değil, meşakkati çok. kim eşek yükü paraya asansörsüz en üst kat alır ki, bile bile lades der gibi. çatı katlarından inişimin sararmış kat izlerime oranı, hakkımda iyi izlenim edinmeye mahal vermiyor. sandık lekesi olmuş her yerim, kullanılmaktan hamlamış; ama öte yandan kullanılmaktan, kullanılamayacak kadar bile kalmamış. iyi lafmış, kullanışlılığı kaçmış lakin ben bunu kullanırım; bizde laflar gılgamış. uykum var inceden, beynim anlamıyor kelimeden heceden. tekrara düşüyor, tekrarı benle sabit klişeler. tekrar tekrar düşüyorum, kendi elimle yerleştirdiğim kelimelerin altını yine bu kız deşeler
↑