1
her insanın içinde mutlaka olması gereken duygu.
her zaman iyi insan olmaya çalışma eyleminin bir noktadan sonra insanı kullanılmaya sürüklemesinden mütevellit şarttır. biraz kötülük iyidir.
muazzam derecede ince bir denge kurmak şartıyla elbette.
3
Öğrenilmiş olgulardan biri olarak değerlendirilebilir. İyilik başta insanın içinden gelir. Sonra sonra burnundan getirirler insanın. Bu da kötülüğe iter insanı. Kötüyü iyinin tezatı olarak biliriz. Aslında daha ziyade olumsuzu gibidir. İyilikten sonuç alamayınca kötülüğe yönelir insan. Kimi zaman çıkış olarak görür kimi zaman bir çare, bir kurtuluş. Alışkanlık haline getirilmedikçe kötülük, kötü değildir belki de.
4
her iyiliğin içinde olandır.
(bkz: ying yang)
(bkz: pragmatizm)
5
karşılık beklemeden yapılan ibnelik.
(bkz: oha açılmış)
6
Kötülük geliyorum demez. Acelen olduğunda önünde yürüyen yabancıdan sırf yavaş yürüyor diye nefret edebilirsin mesela. Farkında bile olmazsın.
8
''kötülüğümüz içimizde bizim; içimizse kurtulamıyor kendi kendisinden.''
-denemeler, montaigne
↑