1
1888 portekiz doğumlu şair ve ressamdır. Huzursuzluğun Kitabı isimli eseri en çok bilinen kitabıdır. ölümünden önce pek tanımayan, ancak ölümünün ardından otuz bine yakın el yazması bulunduktan sonra büyük bir ilgi gören yazardır. ''yalnız yaşamıyorsan doğuştan kölesin demektir'' sözünün de sahibidir.
2
"Büyük tutkularım, sınırsız düşlerim oldu, ama o kadarı çıraklarda, terzi kızlarda da vardır, çünkü bütün dünya hayal kurar: Bizi birbirimizden ayıran şey, o hayalleri gerçekleştirecek gücümüzün ya da kendiliğinden gerçekleştiklerini görecek kadar şansımızın olup olmamasıdır."
"Hayattan çok az şey istedim, ama o, o kadarını bile esirgedi benden. Azıcık güneş, kırlar, bir lokma ekmek, bir lokma huzur, canımı fazla yakmayacak bir yaşama bilincim olsun ve bir de ne kimseye muhtaç olayım ne elalem bana muhtaç olsun. Bu kadarı bile esirgendi benden.''
sirozdan ölmeseydi intihar edecek denilen yazardır. ama tartışılır olacaktır onun intiharı.
(bkz: edouard leve)
(bkz: intiharın apolojisi)
3
"biz aslında insanları sevmeyiz. sevdiğimiz, bir insan hakkında oluşturduğumuz fikirdir."
4
---spoiler---
Metafiziği oldum olası, gizli deliliğimizin bir uzantısı olarak görmüşümdür. Gerçeği bilseydik zaten görürdük, kalanı da bir takım sistemlerden ve dolgu malzemesinden başka değil. Şöyle bir düşünecek olursak, evrenin anlaşılamazlığını tespit etmiş olmak bize yetmeli; onu kavramaya çalışmak bir insandan daha azı olmak demektir, çünkü insan olmak, evrenin anlaşılamayacağını bilmek anlamına gelir.
İnancı, hiçbir yerden düşmemiş bir tepsinin içinde, sıkıca bağlı bir paket gibi veriyorlar. Paketi almam isteniyor ama açmaksızın. Bilim, bomboş bir kitabın sayfalarını açmam için tabak içinde uzattıkları bir bıçak. Kuşkuyu bir kutunun dibindeki toz gibi uzatıyorlar; iyi ama, içinde tozdan başka bir şey yoksa o kutuyu neden önüme sürüyorlar ki?
---spoiler---
(bkz: huzursuzluğun kitabı)
5
''Beni sevmek bana acımak demek.''
6
13 haziran 1888'de lizbon'da doğan portekizli yazar. aynı zamanda ressam. -30 kasım 1935'te ölmüştür.- pessoa, kafasında kendine farklı kimlikler yaratıp kendince bir dünya yaratmıştır. şiirlerinin altında kendi yarattığı farklı kişilerin imzalarını atmıştır. üstelik yarattığı bu kişilikler birbirinden o kadar farklıdır ki öyküleri, geçmişleri, dünya görüşleri tamamen birbirinden farklıdır. farklı yazar kimliklerinin yansıması olan bu yazarlar alvaro de campos, ricardo reis, alberto caeiro, bernardo soares aslında fernando pessoa'nın kendisidir. pessoa, benim gözümde ilgi çekici bir yazar olup yalnızlığın simgesidir. normal insanların ciddiye almadığı ve gereksiz gördüğü şeyleri bile en ince ayrıntılarıyla ele alıp kusursuz bir anlatımla yazıya döker. ruhuna saygı duyulacak derin düşüncelere sahip adam. ayrıca tarih, mitoloji, edebiyat ve ruhbilimle ilgilenen donanımlı insan. türkçe'ye çevrilen eserleri;
huzursuzluğun kitabı,
şeytanın saati,
sırların cebiri,
denize övgü,
düşsel ve gerçek,
pessoa pessoa'yı anlatıyor,
anarşist banker.
7
"Dünyada yalnızım. Görmek, uzakta olmaktadır. Açıkça görmek, durmaktır. Tahlil etmek, yabancılaşmaktır. İnsanlar bana değmeden geçiyor yanımdan. Etrafımda havadan başka bir şey yok. Kendimi o kadar tecrit edilmiş hissediyorum ki, üzerimdeki giysiyle aramdaki boşluğu bile algılıyorum."
8
"Ruhum üşüyor; nasıl iyice örtünürüm bilmiyorum. Ruh üşümesine ne cüppe var ne palto. Ruhunun üşüdüğünü hisseden insan artık bir daha bunu unutamaz.."
↑