müzik

(bkz: iki kulaklık arasındaki mutluluk)

^^

Çok severim.
Beynimi avuçları içerisine alabilen, yönetebilen tek şey.
Bunu ben bile yapamıyorum siz düşünün artık

birileri ne güzel derdimi anlatabilmiş diyerek sömürdüğüm bir alandı eskiden. Baya dertten dinlerdim şimdi keyiften.

İnsanın nefretini, sevgisini yere geldiğinde üzüntüsünü dile getirdiği bir sanat dalıdır. İyi ki var.

bir enstrüman çalmak isteyen ama bunu yapamayacağını düşünen insanlar için bir kaç tavsiye vereyim.

müzik kulağı ya da enstrüman çalma becerisi, eğer bir sağlık sıkıntınız yoksa doğuştan gelen ya da sonradan kazanılamaz ya da kazanılması zor yetenekler değiller. okuduğunuz okullar filan buna göre çok daha zor eminim ki.

şöyle anlatayım: ben davulcuydum çok küçük yaştan beri. sistemli çalışmadığım için ritm kulağımda da problem vardı ama melodik şeylerle uğraşmadığım için melodi-armoni duyabilme konusunda kulağım iyice kısıtlıydı. ki yine küçük yaştan beri bilgisayardan beste yapıyordum, ona rağmen.

son bir buçuk yılda sistemli çalıştım ve epey bir geliştiğini söyleyebilirim.

geliştirmenin yolu da aslında çok basit, saçma gelebilir ama gerçekten dikkat etmek. ben böyle başardım bunu yani. bir şeyi gerçekten dikkatli dinleyip ne çaldığıma da gerçekten odaklanınca kulağım baya bir gelişti.

basit gibi geliyor ama dikkatli dinlemediğimi ve neleri duyamadığımı fark etmemiştim önce, böyle bir kör noktası var işin yani bence. duyamıyorsan bunu fark edemiyorsun. yanlış tempoda çalıyorsan, notaları yanlış zamanlarda vuruyorsan filan bunu da anlayamıyorsun.

hatasız çaldığımı zannedip, parçayı kötü bulduğum, sonra doğru tempoda doğru zamanlarda notalara basarak çalınca baya beğendiğim parçalar oldu. benim şapşikliğim değildir de nedir? çözümü de çok basit işte, odaklanıp dikkat etmek hepsi bu kadar.

müzikal işleri öğrenirken en büyük problem hemen sonuç alamayınca pes etmek oluyor, oysa bir hafta sistemli çalışıldığı zaman bile çok büyük ilerleme kaydedilebiliyor. sadece o yedi günü sabretmek lazım, fark etmeden gelişmiş oluyorsun gerçekten.

sonra virtüöz gibi çalamasan da kendin eğlenecek kadar çalabiliyorsun, bir kaç yıl sabredince de gerçekten iyi çalmaya başlıyorsun.

bence müziğin zor kısmı bir eser yaratmakta, çalmanın tabi inatla çalışmak koşuluyla gerçekten kolay ve herkes için mümkün olduğunu düşünüyorum.

kısa süre çalışıp başaramayınca yeteneğim yok diyenlerin de yıllarını vermiş insanların çalışmalarını hiçe saydıklarını ve doğuştan yetenek getirdiklerini dolaylı yoldan söyleyerek haksızlık etmekte olduklarını düşünüyorum. en azından çalışmak istemedim demek daha iyi bu durumda.

internette her şey var artık bu arada, ben ders verecek olsam bu anlattıklarımı anlatır, üç saat de müzik teorisi anlatırım, sonra internetten bir kaç kaynak verip bin lira alıp salarım öğrencimi. kendi öğrenebilir bence artık, derse ihtiyacı yok.

edit: bin lira şaka tabi, para etmez bence.

edit 2: sadece dikkat etmek değil enstrümanda tekrar edip incelemek de önemli, belirtmemişim.

O kadar haklısın ki keşke birkaç kez favlayabilsem dedirttin. Eline sağlık.

pornomdur. kilise müziği de dinlerim, arabesk de, rock da, trap de, rap de. dalga boyu olan her boku dinlerim.
müzik insana, kendi varlığını kanıtlaması için tek fırsattır. insanın kendine araladığı kapıdır.

tümünü gör

↑