3
daha açık ifade ile kaygı bozukluğu kişileri başkaları tarafından yargılanma korkusuyla etkileyen ve kişiyi toplumsal alanlarda mahçup ederek rezil olacağı korkusunu hissettiren ciddi bir sağlık sorunudur.
4
gece sokaklarda gezmeyi daha çok seviyorum. zira sokaklar boş olduğunda, içinde tek ben olduğumda özgür hissediyorum.
odanızın tek özgür hissedebildiğiniz yer olduğunu düşünün. kafes gibi. aha bir hayvanı bir süreliğine açık alana salıp tekrar geri kafese koymaya benziyor.
5
çeşitli sebepleri elbet de vardır fakat öz güven eksikliğinden kaynaklananı da boldur. çocukluğundan beri baya ağır yaşayıp aşmış biri olarak -asla tamamen aşamazsınız ki insanların hepsinde bir miktar vardır zaten- ufak tavsiyeler verebilirim.
bir kere birden bire ve tamamen kurtulmak diye bir şey yok. hep daha fazlası için çabalamak var, ufak ufak gelişmek var, beş yıl çok da uzun bir süre değil mesela insan için o da var.
normal bir insanın zaten mutlu olabilmek adına seveceği biri olması gerekir. bunun için çaba göstermelidir, idealindeki güzel insan kalıbına oturmaya çalışmalıdır bir şekilde yoksa hayat çok tatsız oluyor. ağır sosyal fobi sahibi insanın bunu kesin yapması lazım ama. çünkü kendini bir insan olarak, kayda değer bir karakter olarak görmemeye başlıyorsun ve bu iyice çökertiyor insanı. hatta bu durumu aşıp yani kendini sevip sırf alışkanlıktan fobiyi aşamayanlar da mevcut.
bunu başarmanın en rahat yolu bilimle, felsefeyle sanatla uğraşmak. ama kalıplar bilgiler halinde uğraşmaktan bahsetmiyorum hayatın içinde görerek gerçekten bir amaca yönelik çözmeye anlamaya yönelik bir uğraş olması lazım. böylece fobiye neden olan problemler neyse bulup çözebiliyorsunuz ufak ufak, çok zor iş değil ama uzun iş ve keyifli, epey geliştiriyor insanı.
özellikle sanata yönelmek şart. sahne korkusu yenilebilen bir şey, çünkü seyirci seni izlemiyor orada serbestsin o bir şov ve ne istersen yapabilirsin. iletişim problemi çeken kendini anlatamayan insanlar için sanat cidden şart. tiyatroda rahat ettiysen en güzeli de tiyatro hatta çünkü işin kendisi epey bir sosyal, baya yardımı dokunuyor gerçekten ilk başta fark etmesen de. ama her türlü sanat dalı olabilir, fark etmez. kendini anlat, göster yeter. iletişim problemini baya bir rahatlatıyor.
son olarak sevebildiğin biri olduysan gerisini pek takma, taş toprak olup gideceğiz çok yok. zaten tatlı birisin olduğun gibi sal gitsin, kime ne zararın dokunacak kim sana ne zarar verebilecek? yaşa ya, kısa yani hayat tadını çıkar sev gez dolaş kavga et hikayelerin olsun. yaşlanınca koltukta yalnızlıktan geberme.
bir de altı üstü sosyal fobi için anti-depresan gibi saçmalıklara girmeyin. deli değilsiniz, korkaksınız. daha da içine kapanık bi hale getirir sağlığı bozar boş iştir, aşmanıza da yardım etmez.
edit: bir de mutsuzluktan umutsuzluktan şikayetten mızmızlıktan keyif almayın. saygı kazanmıyorsunuz öyle boş işler onlar, hiçbir şey değişmiyor daha kötüye gidiyor tam tersi. umutlu olmaya mutlu olmaya uğraşın biraz.
↑