3
hayat karşısında her zaman bir çocuk kadar cahil kalmaya mahkum insan için tatlı ve inandırıcı bir rüyadır.
geleceği ufacık bile olsa görebiliyor olsaydık tiyatro salonlarında çıt çıkmazdı, buna rağmen aşk kadar yaşanmadan anlaşılmayacak bir şeyi sezebileceğini, onun hakkında en ufak bir fikre sahip olabileceğini düşünmek gözlerini kapatınca kimsenin seni göremeyeceğini zannetmek kadar sevimli, çocukça ve komik.
ve bunu diyen kişi yaşayabileceği en yoğun aşkı tatmamıştır, başka türlüsüne inanmakta zorlanırım. çünkü tam anlamıyla duygu dünyasını genişletecek bir şeydir o. hayatta daha fazlası olduğunu öğrenmek ve yetinemez hale gelmektir, her şeyde daha çok şey beklemek, görmek, orada olduğunu bilmektir. bu bağımlılıktır. ve overdose'a götüren, bir defa yakalayıp sonsuza kadar aynı tadı kovalatan ama yakalamanın mümkün olmadığı bir tipi de değil. hep daha iyi, hep aynı beklenmeyişi barındırarak, insanı kıç üstü oturtarak gelen bir şey.
bundan sonra hayattan daha azını bekleyebilmek, umudu yitirmek, bir yerlerde böyle bir şeyin yeniden mümkün olduğunu bilip yerinde durabilmek insanın her zerresine karşı, neredeyse paradoks.
konuşturmayın adamı da gidin sevişin.
↑