5
Liseyi yeni bitirdiğim dönemdeydi.daha yeni yeni kulaç atmayı öğrenmiştim ki o da boyumu geçmeyen havuzda.
Arkadaşlarla balık tutmaya köyümüzün göletine gittik.gölet dediğime bakmayın bildiğiniz baraj.oltaları bağlar bağlamaz hepimiz suya atladık tabi.ben kenardan kenardan oynarken birazdan başıma geleceklerden habersizim .diger arkadaşlarımı söylememe gerek yok hepsi suyun içinde doğmuş sanki.arkadaşlarımdan biri:
-sen neden dalmıyorsun oğlum,yoksa bilmiyor musun? Demez mi.
Ergenlik işte.erkekliğe bok sürmek olmaz diye
-dalıyorum tabi izle dedim(ne cesaret)
Ve Daldım .ilk birkaç saniyesi güzeldi kendi kendime "olm çok kolaymış lan" dediğimi hatırlıyorum.sonrası malum.yukarı çıkamıyorum ve can havliyle çırpınıyorum,çırpındıkça dibe batıyorum.su yuttuğum ilk anları hatırlıyorum sonrası karanlık.arkadaşlarım çıkarmışlar beni.gözümü açtığımda herkes ağlıyor,biri dudağıma yapışmış,digeri karnıma bastırıyor.film şeridi olayına girmiyorum keza ben görmedim.ışık falan da görmedim ama arkadaşlarım cesaret edip çıkarmasa ,solucanlarla tavla oynuyordum şimdi.
Not:hala sudan çok korkuyorum.o dönem beyaz kilotla yüzmek modaydı hiç yüzmemiş olanlar kesin denesin...
↑