2
ilginç bir tecrübeydi benim için, kan vermek istediğim kişi, kanım alınırken öldü. aşağıdaki satırlar bununla ilgili.
sen, bu satırları okuyan, bir kez olsun bir ölüye kan verdin mi bir bayram günü?
daha hiç kimse bayramını kutlamamışken, seni seven herkesten uzaktayken [verdim ben, keşke canımı da verseydim ama bu hem şiirsel hem yersiz olurdu, yine de razıydım. bir iş hem şiirsel hem anlamsız olduğunda aklıma kurtuluş savaşı geliyor. anlayamıyorum. zaman farkı mı? belki de. anlayamadığım halde canımı vermeye razıyım, razıydım, sanırım en önemli konu bu: hayatta kalmak]?
ölü, dirilsin diye kanını bedeninden dışarı döktün mü [döktüm, bileğimdeki dikişleri şahit gösterebilirim. hiçbir işe yaramadı: o ayrı] ölecek biri için, sırf onun hatırası için diriliğin hesabını yaptın mı? (yaptım, zarar ettim, yaşadığıma pişman oldum. umut etmen için hiçbir geçerli sebep yokken devam ettin mi umut etmeye? sen bu satırları okuyan, hiç düşündün mü: belki de uzun süredir uyuyan birinin uyanıklığı sende birikiyor? en kirli, en habis, en ruhsuz, en hesapçı, en kurnaz, en arınmak bilmeyen insan bile ölümün karşısında kendini temize çekebilir. boştan yere kan dökülmesin yeter ki.
↑