1
bir yaşantıyı bazı imgelerle belirgin kılmak istediğim metnim. şöyledir:
pusula taşımıyordu. ikimiz de yayaydık. bir ormanda içindeki bilgiyle yola koyulan, kendine güvenen bir yolcu, haritalardan daha çok yardımcı olabilir, diye düşündüm. tembelin biri olduğum için ağacın gölgesine uzandım. o, tetikte kalmayı tercih etti. “orman bu, nereden, ne geleceği belli olmaz!”
haklı olabilir. ama kayıtsız olmanın huzuru, düşüncesizliğin verdiği keyfi göz ardı edemedim. güldü halime. akşam ısınmak için çantamdaki kağıtları çıkardım. çalı çırpı topladık. kağıtları tutuşturdum önce, ispirtoyu ateşe döktüm. çalılar yanmaya başladı. ateşi seyrettik ikimiz de.
ateşi biraz daha diri tutmak için haritalarımı da yaktım. notlarımı, defterlerimi, yanımdaki tek kitabı da. ilk kez kendime doğrudan bakabildim ormanda. karşımdaki ilk kez beni, bana gösteren bir aynaya dönüştü. kendimi değil aynayı seyrettim.
↑