4
marka değildir. kadınları en çok bu yanıltıyor. fabrikasından elli kuruşa aldığı yağlı boya tabloyu elli liraya vitrine koyup, "yüzde yetmiş indirimde" diyerek on beş liraya satan firmadır. bunu alınca da mutlu oluyor işte kadınlar. tablonun köşesine de kuşe kağıda basılı "madame coco" yazısını yapıştırınca marka olduğu sanılıyor. sinir oluyorum şu firmaya, annem ve kız arkadaşlarım dahil herkesi fareli köyün kavalcısı gibi çekiyor kendine. yahu ben yolda herhangi bi kız arkadaşımla yürürken madame coco'nun olmadığı bi sokaktan geçmek zorunda mıyım? gördükleri an içeri girmek istiyorlar.
aynı ürünü on liraya milyoncudan al, esnaf kazansın, toptancı kazansın, fabrika kazansın.
bu adamların hiçbir şey ürettiği yok. daha ucuza alıp daha pahalıya satmaktan başka icraatleri yok. aynı şeyi gratis de yapıyor. ucuz değil, algı yönetimi var. piyasa değeri 10 tl olan diş fırçası gratis'te 15 tl. ertesi gün indirime girdi denilip 12 tl'ye satılıyor. sen de ucuzladı sanıyosun.
↑