20
sevgili sevgisiz dünyada sevgiye hasret kutup günlük, - bu başlangıca bir "sadgadhasd" alalım. -
günlük yazmayı hiç beceremedim, içimde edebiyat yapmak için devinen bir kelime canavarı hep beni başka taraklara çekip bezleri yırtıp atmamı sağladı. yırtık dondan fırlayan don lastiği gibi peşi sıra koşmaya başlayan sözcüklerin peşinde kendimi süreyya ayhan gibi hissetsem de bazen, tatlı yorgunlukların tatlı hatırlarını iliştirdim zihnime ardında.
bir anlam ve öneme bağlanamayan günlerin belirsizliğinde, gün ve haftasını içine sokuşturabilecek kadar derinden gelen bir gereksizlik olduğunda, tarihin arka odalarındaki matbaada basılan o sayfalardan birini de bana ayırırlar mı ki acaba? bazen belirsiz gün ve haftaların içinde beliren aydınlığı görmekten aciz zihinlere bir ışık tutmak gerekiyor, bir kandil ya da bir çakmak yaksın diye sigarasını belki. ya da yaksın diye içindeki soğuğu, yaksın diye bir parça daha içindeki aptalı, yaksın diye içindeki depresif kadını. çünkü çok sıkıcı bir şey o, eski dönemin "cadı" figürlerinden fırlama gereksiz bir ayrıntı.
↑