20
çocukluğumun geçtiği mahallede -başka bir şehir- böyle akşam vakti yürüyorum fakat çevrede kimse yok. futbol sahamızın oradan geçerken gözlerim arkadaşlarımı arıyor falan ama nafile kimsecikler yok. sonra bir anda beni 6-7 tane köpeğin kovaladığı otoparkı gördüm ve havlama sesleri duydum ama nasıl havlıyor köpekler. dedim oğlum sen topukla kovalayacaklar yine. başladım koşmaya ama topuklarım kıçıma değiyor o derece. bir yandan da koşarken arkama bakıyorum sesler yaklaşıyor acaba çok mu yakınımdalar diye. sonra bir baktım böyle belime sanki bir halat gibi bir şey dolaşmış uzuyor gidiyor, ucu falan gözükmüyor yani. elimle koparmaya falan çalışıyorum aynı zamanda da koşuyorum ama olmuyor. sonra dedim aga ben neden koşuyorum, uçayım anasını satayım.
bir başlarsın uçmaya, bildiğin istediğim gibi uçuyorum istediğim yere. böyle bir kaç yüz metre yükselip aşağıya falan bakıyorum, oha lan ne güzel neden daha önce yapmadım falan diye kendime kızıyorum :D
neyse sonra diyorum neden buralarda geziyorum ki, uçayım amerika'ya doğru ve bunu düşündüğüm anda kendimi böyle havada, gündüz vakti amerikaya benzer bir yerde buluyorum. gökdelenler yüksek binaların arasında aynı şekil uçuyorum. sonra aşağıda bir park var, insanlar falan toplanmış eğleniyorlar, onları izlemeye başlıyorum. tepelerinde böyle sürekli dönüp izliyorum onları. sonra tam diyorum başka yere de gideyim kafayı bir kaldırıyorum gökdelenin birine çarpmak üzereyim ama bina burnumun dibinde, korkup uyanıyorum.
bu da böyle bir rüyamdır.
↑