13
baskılara dayanamayarak izlediğim film.
''ya sen 3 idiotu izlemedin miğ?'' sorulardan bunalmıştım. çok fazla övüldüğü için temkinli yaklaştım tabi. bi de hint sineması abi, hakim olmadığım bi alan. insanın aklına ister istemez,(cem yılmaz gibi telaffuz et) vat du yu pöpiş of vijit? geliyor.
neyse başlangıçta sıkıldım. yine hint sinemasının kendine özgü dans sahnelerinden sıkıldım. sonra güldüm, yer yer hüzünlere gark oldum. hepsinden daha önemlisi;
filmde işlenen arkadaşlığa imrendim, eğitim sistemi eleştirisini sanki benimle konuşmuşlar da senaryolaştırmışlar diye düşündüm. bağzı sahnelerinde, evet bağzı amk, hı hığğğ diyerek ağlamaya başladım. enfes bi film. ileride bir kere daha izleyebilirim.
9-10/10
↑