45
el tiryakiliği. başka hiçbir sebebi yok.
yıllarca çeşitli sözlüklerde çeşitli nickler altında yazdım. her sözlüğün devri bittiğinde başka sözlüğe geçme ihtiyacını hissettim içimde. çünkü o sözlüğün devri bitse bile, sözlükçülüğün devri bitememişti benim için. bir süre sonra kabul ettim bittiğini; ondan da uzun süre sonra yeniden başladım. tüm bu süreçler nezdinde görüşüm şuydu: sözlük ve sözlükçülük hayatlarımıza yeni bir nefes açıyor. ancak bu, gerçek bir yanılsama. aslında sözlük bir nefes değil, iki hayat anımızın arasında “nefesimizi tutuşumuz”dur. sözlük, yaşam değildir.
peki neden her şeyden sonra tekrar kutup?
düzey ortalama üstü, fikirlerimle sizi zehirleyebiliyorum. hepsi bu. el tiryakiliği işte.
↑