9
Doğruluk payı yok değil. Şöyle. Ay olduğunda iyi ki varmış, olmadığında iyi ki yokmuş diyorsunuz. Tabi şehirde değil. Şehir dışında. Karanlıkta.
Şehrin içinde pek bi olayı olmayabilir zaten boynunu kırman gerekiyor görmen için. Ama siz hiç ayın altında şehrin dışında ışıksızlarda kurulmuş bir sofrada rakı içtiniz mi? İçin efendim.
Aysız da oluyor aslında her ne kadar Ay olduğunda büyülenseniz de. Siz hiç yakınlarda hiç ışık olmayan bir sahilde ayın olmadığı gece bira içtiniz mi? Bunu da için efendim. Mesela kabak'ta. Popülerliğine ele ayağa düşmesine bakmayın, Aysız geceye ayarlayın tarihi ve gidip o sahilde bira için. Galaksideki görülebilen yıldız sayısı biradan daha çok keyif veriyor.
Yok öyle bi şey hocam vallahi yok. Hani insana diyor ki evren ordayken, Dünyaya ne için geldin ki başka. Hayır bu güzellikte yaşayamıyorsan, gri bok kokan şehirlerde çürüyorsan ne anlamı var? Afedersiniz sikmişim sorumluluğu, toplumu, insanlığı, dünyayı. Orda lan hayat gerçekten orda. İnanmıyorsan git bak. "Güzeldi lan" diye dönersin. Üç ay sonra dersin ki "hayat oradaymış olum". Orada. Öyle ki insanlığın başına gidip, o muhteşem doğayı karşılığını her an hayatta kalmaya çalışma çabası şeklinde ödeyerek yaşamak isterdim. Adil bir alışveriş bence.
Bak bunları yazarken aklıma ne geldi. Evrimsel psikoloji içerisinde şöyle bir yorum yapılabilir mi? ilk insanlardan doğayı çok sevenler, tüm güzellikler karşısında büyülenenler elendiler çünkü dikkatlerini hayatta kalmaya tam olarak odaklamamışlardı. Hayatta kalmaya odaklananlar ise doğaya ve güzelliklere dikkat etmeyip nesillerini devam ettirdiler. Bizi yarattılar. Bu yüzden bu kadar kötü bakıyoruz doğaya. Bu yüzden doğanın güzelliklerini bu kadar umursamadan birkaç "çirkin" amaç uğruna yaşıyoruz. Yani umarım böyledir, umarım sebebi budur. Yoksa hakikaten insan güzellikten estetikten anlamıyor.
↑