18
erişemediğimiz bunun için çaba dahi sarfetmediğimiz zirve.
hani her evde bulunan kuran vardır ya. inadına en yükseğe, çok yükseğe ulaşılamayacak yüksekliğe koyduğumuz kitap. ayda bir tozunu almak için ellediğimiz kitap. öylesine bir boşvermişlik, öylesine bir vurdumduymazlık. erişmek istiyoruz fakat çaba yok.
işte öyle anlarda aylık bir defa olan seromoni hüzünlü bir mahçupluğa dair hislere bırakıyor kendini.. tozunu almak için elliyoruz, sanki o anda üzgün, sitemkar, öfkeli, kötümser, iyimser, sevinçli, hüzünlü tüm tezatları yaşıyoruz.. ne yaptığımızın farkındayız, hatamızın farkındayız. ve tabii tozlandığının.. üzülüyoruz haliyle, böyle olmamalı diyoruz..
sonrası komik. siliyoruz ve tekrar yerine koyuyoruz bir ay sonra aynı şeyleri yaşamak için..
burada gelip islam adınaa entry yazınca tatmin etmiş oluyoruz o mahçupluğumuzu. iyi oldu iyi, dönelim normal seyre..
↑