1
*
İskandinav mitolojisinde Muspelheim'dan yükselen sıcak havanın Niflheim'daki buzları çözmesi sonucu, buzlardan damlayan zehirli köpükten oluştu ve gelişerek buz devlerinin atası olan Ymir'e dönüştü. Yaratıldığı zehir onu vahşi ve kötü yaptı. Bu köpüklerden başka bir canlı olan kutsal inek Audhumla ortaya çıktı. Ymir onun dört süt ırmağından beslendi. Bir gece uyurken terinden dişi ve erkek iki buz devi oluştu ve onlar üreyerek büyük bir buz devi topluluğu yarattılar. Ymir'i öldüren tanrılar ise audhulma'nın bir buz bloğunu yalayarak eritmesi sonucu oluşan Buri'nin -tanrıların büyük babası diyebiliriz- buz devi Bestla ile evliliğinden olan Bor'dan türedi. Bor Bestla ile evlendi (ensest varmış) ve üç çocukları oldu; Odin, ve ve vili. Bunlar sonra Ymir'i öldürdüler bir buz devi çifti hariç bütün buz devleri Ymir'in kanında boğuldu. Buz devlerinin soyu o ölmeyen çiftten devam etti. (Nuh tufanı benzeri bir olay) Tanrılar Ymir'in cesedinden dünyayı yaptılar. Etinden toprağı oluşturdular. Akan kanından tuzlu deniz, büyük kemiklerinden dağlar, küçük kemiklerinden, dişlerinden kaya ve çakılları, tüylerinden ise ormanları yarattılar. Kafatasından gökyüzünü yarattılar. Ymir'in beynini fırtına oluşturması için yukarı fırlattılar. (Aaaaa, beyin fırtınası buradan mı geliyor acaba, şu an sizinle birlikte büyük bir aydınlanma yaşıyor olabilirim) Bu yönüyle Babil veya sümer hatırlayamıyorum ama oradaki bir tanrıçanın bedeninden dünyanın, göklerin, denizlerin yaratılması ile benzerlik gösterir.
↑