17
lise 2'de cama girip bileğimi yarmıştım kesik demiyorum çünkü bildiğiniz yardım. çocukluk arkadaşım kravatını tampon yapıp apar topar bir motorla beni hastaneye götürdüler o esnada annem, arkadaşlarıyla bir kafede oturmuş çay içiyorlardı onu görüp '' anne ölüyorum '' dediğimi hatırlıyorum sonrası acil servis. orada da embesiller dikiş atmayı beceremediler tepecik hastanesine varamadan yarı yolda dikişler patladı ambulanstaki son 10 dakikayı hatırlamıyorum kendimden geçmişim. tepecik hastanesindeki acil doktoru ''bu çocuk ölür biz bunu alamayız'' demiş anneme. aralara yine birileri sokulup kurtarmışlar beni. keşke acil doktoru bi 10 dakika daha direnseymiş de aldırmasaymış beni hastaneye.
↑