1
Size de oluyor mu arada böyle, nereye gittiğinin önemsiz olduğu bir otobüse binip yanınıza kimseyi almadan (özellikle gece yolculuğu olacak) kulaklığı takıp sevdiğin slow müzikleri dinlemeli (ve tabii cam kenarı çünkü kafayı cama yaslayıp karanlığı izlemek lazım), bazen radyolu ama ara ara led bir vele diştir açıp geceye renk getirmeli, dinlenme tesisi soğuğunda hırkanı giyip bi sigara yakmalı, etraftaki insanları izleyip hayatlarını, kim olduklarını nereye ve neden gittiklerini merak etmeli sabaha karşı 5’te gideceğin yere varıp ilk bankta soluklanmalı bir yolculuk etme isteği. Anlatması bile huzur verdi şu an. Terapiden sayabilir miyiz bilmiyorum ama ben sayıyorum.
↑