14
bundan seneler evvel, o zaman teyzemlerde kalıyorum; canım nasıl sıkkın, kafam nasıl atmış.. teyzemin evinin hemen yanında da park var. yaşıma başıma bakmadan parkta salıncaklarda sallanıyorum. zaten akşam üstü çoluk çocuk yemeğe gitmiş iki çocuk falan var sadece. derken o geldi yanında küçük bir çocukla. onu oynatmaya getirdiği aşikar, benden büyük olduğu belli. can sıkıntım libidoma vurmuş olacak, ya da o kadar umursamazım ki aleni bir şekilde bakıyorum oğlana. kesmiyorum, harbiden bön gibi bakıyorum. adam beni fark etti, ilk başta bakışlarını kaçırarak ara ara bakıyor, ihtimal vermiyordu. sonradansa benden rahatsız olmaya çocuğu ötede oynatmaya başladı. baktı ben hayli azman bi tipim, başına salça olmayayım diye çocuğu alıp karşıdaki otobüs durağına gitti. ben durur muyum, takip edip evini öğrenmeye karar verdim. ben durağa varır varmaz otobüs geldi, onlar bindi tam ben binicem teyzem beni gördü "yaprak nereye?" dedi. ben bi yere gidemedim. seneler sonraysa adam ilkokul arkadaşımın abisi çıktı tanıştık falan. beni hatırlamadı allah'tan ve arkadaşım bana "yaprak, sen hariç abime yürümeyen arkadaşım kalmadı" dedi. bilmiyor ki ben zaten koşturdum kendisine
↑