20
sözlüğe girdiğim 2012'de ben de çocuk sayılırdım. sayılmazdım belki de bilmiyorum. 22 yaşındaydım. şimdi dönüp baktığımda eski girdilerime o çiğlikleri, ego tarafından esir alınıp haykırmak istediklerimi bam bam nefsim için haykırdığımı daha net görüyorum.
gördüğüm ikinci bir şey var ki yine o zamanlarda da benim de sözlükten ve hayattan yegane isteğim ve beklentim eğlenmekti. o yüzden aynı yaş grubundaki ya da daha aşağısındaki insanların doğal süreçlerini bir tür geri zekalılık olarak adlandırmam iki yüzlülüğe şahane bir örnek olur. konuya dönecek olursam deliler gibi eğlendiğim zamanlar da oldu. kendinizden 8-10 yaş küçük insanlara haykırmak istediklerinizi bu şekilde ifade ederseniz bence yaş konusunu direkt olarak bir kenara bırakalım. anlayış konusunu açalım ki o konuda ortalama bir insan evladının kendine yaptığı yatırımla alakalı. yaşla ilişkisiz. işin aslı tarafsız gözle baktığımda bildiğim, denk geldiğim birkaç yazar dışında o hususta da çok fazla bir ışık göremiyorum.
↑