kayıt

nabu

  1. 65
    anlatayım da, sen de bil ermiş. vurduk vurulduk, içeriye düştük. biz gün saymayı beklerken, gördük ki birileri cebimizdeki paraları sayıyor, birileri de anamızı avradımızı sayıyor. ulan racon dedik, delikanlılık dedik. ‘kör müsünüz lan! vurduklarımızı sayın’ dedik. ne yapsak dinletemedik. meğer asıl tezgah içerde kurulmuş. kölelik zamanındaki gibi can alınırmış, can satılırmış.

    bi gün maltaya çıktık. baktık ki fukara bir oğlanı almışlar altlarına eziyorlar. ‘suçu ne?’ diye sorduk. ‘avanta verecek parası yok’ dediler. ‘ulan kitapsızlar! çocuğun etine bit düşse acından ölür. sizin etinize bit düşse şişmekten sülük olur’ dedik.

    çektik ranzanın şişini, önce ağa babalarını, sonra bunları, sonra bu adetleri olanları şişledik durduk, şişledik durduk, şişledik! bu arada geçti, 30 sene. bu memlekette damı olan her yerde şişimiz vardır. şişeni de indirecek adamımız vardır evelallah.