1
büyüdükçe yavaş yavaş kaybettiğimiz olgulardır.
mesela hayatın tadı.. herşeyden zevk alırken, tat alacak şeyler aramaya başlarız büyüdükçe. eğlenceler genişler ama eğlenmeler küçülür garip şekilde. büyük mutluluklar yaşarken küçük şeylerden küçükken, büyükken küçük mutlulukları bile zar zor yaşarız kocaman şeylerden. mesela; ya deriz anne babaya nasıl sevmezsin çikolata yı, ben büyüyünce yine sevecem yine sevecem. sonra büyürüz. artık bi kasa tobleron alacak paramız bile varken sevmeyiveririz anne baba gibi çikolatayı. ya da küçükken üç beş bilye alırsın son paranla, bütün akşam yüzün güler. büyüdüğünde ise bilye fabrikan olsa mesela gidip avm yi satın alsan 5 dakika mutlu ya olursun ya da olmazsın bile . ama yine de öyle bir şey ki büyümek tekrar çocuk olmayı anca lafta istersin.
↑