1
*
ölen kişinin arkasından bir iyi dilek..
ilk çağda insanlar inanışları doğrultusunda eşyalarıyla birlikte gömülmüş öldüklerinde.
tanrılara sunmak için olan bu eşyalar haliyle ölen kişinin en değerli eşyaları olmuş.
tabi tarihçiler, arkeologlar kadar definecilerin de ekmeğine fıstık ezmesi sürmüş bu durum..
mezarı kazıp ölünün altın dişini söken; bu tanrı sunusu hediyelerin bacısını siker, hatta bununla mükelleftir belki kendince.
neyse, bir çok eski medeniyette görülen bu defin işlemi,
islamiyetten önce türklerde de mevcut. korugan dedikleri mezarlarına,
altın, gümüş ve mücevherleriyle birlikte gömülmüşler..
silahlarıyla, hatta atlarıyla birlikte gömüldüklerini de duymuşsunuzdur.
..eski türk beyleri, mezarlarının üzerine bolca toprak yığılmasını,
ve bu şekilde bir höyük oluşturulmasını vasiyet edermiş.
toprağı ne kadar bol olursa o kadar gösterişli..
...mezar kazıcı, gömüt yağmacıları her dönemde, her toplumda var tabii;
ve çaldıkları eşyalardan daha çok mezarında yatanları rahatsız ettikleri düşünülüyor.
mezarın üstünde ne kadar çok toprak olursa, ruhun o kadar rahat edeceği inancıyla,
ölenin yakınları ve cenaze merasimine diğer katılanların birer küfe toprak getirip mezarın üstüne atmaları zamanla gelenek halini almış..
..sonra da ölenin arkasından ''toprağı bol olsun'' temennisi,
yattığı yerde rahat etsin, huzur bulsun manasında söylenir hale gelmiş.
↑