21
buradan özellikle ilkokul öğretmenimin kutlamadığım günüdür.
3. sınıfta falan olmamız lazım, 10 kasım cuma günü. dediler istiklal marşı tören falan hepsini birleştirelim, hava da kötü diye okulda tören yani sınıflardayız biz, görevli öğrenciler mikrofona konuşuyor, neyse. dangalak, hiperaktif, mal birisi vardı adı soyadı hala aklımdadır saygı duruşunda gülmeye başladı. ulan benim de gıcığım tuttu durdum durdum tam biterken öksürdüm. kadın beni gülüyorum sanıp yapıştırdı bir tane ama böyle bildiğimiz yanağımda izi çıkmıştı yani dokunamadım falan öyle kötü oldu. hayır inatçıyım da ağlamadım, açıklama yapmadım. kafamı koydum sıraya sinirden kendimi sıkıyorum. geldi kadın, sen yaptın sandım özür dilerim dedi o gün bugündür okulu sevmem, hayatın bu kadar acımasız ve adi olduğunu anladığım ilk olayım olabilir, evet.
↑