1
münakaşa kelimesinin sonradan görme hali.
2
genelde gerçek dışı sonuçlar beklenen iletişim tipi.
bir tartışayım, karşıdakinin fikirlerini değiştireyim, ufkunu açayım ya da aynısı benim başıma gelsin diye bir şey yoktur.
tartışan insan kendi fikirlerini daha iyi düzenler, örgütler, biçimlendirir ve geliştirir. bu tek başına inanılmaz faydalıdır, ama bunu yaşayıp görmek lazım anlatamıyorum nedense. yazmak da öyledir mesela.
aynı zamanda karşıdan yeni argümanlar duyulur ve buradan hem kişinin kendi fikri gelişir, hem yeni şeyler öğrenir. bu süreci de anlatmaya kalksam en az beş sayfalık deneme çıkar. bir ara yazmıştım galiba öyle bir şey hatta, diyalog üzerine.
sonuçta yirmi-otuz yıllık kayayı hiçbir üfürük aşındırmaz. yıllarca esecek bir rüzgarın özgün bir esintisi olursun olsa olsa.
ve bu gerçekten faydalıdır. ama uzun süreç olduğundan pek görülmez.
3
Azgın tartışmacılar da keşke, diğer söz suçluları gibi ceza görselerdi. Hep öfkenin alıp götürdüğü bu fikir çarpışmalarında, insanın etmediği kötülük kalmaz. İlkin fikirlere çatarız, sonra da insanlara...
-montaigne
4
sosyal medyada farklı bir önem kazanmış, anlaşma olgusu. büyük bir kısım bayağı sınıfta. bunun yanında iki sağlam ve nitelikli taraf arasında, seviyeli ve iyi kötü bir sonuca bağlananları da var. az da olsa var. düşünce dünyasına güzel kapılar açabiliyorlar. geçmişe dönük okuma yaparken bu tip tartışmalar gerçekten dikkat çekici oluyor. sayfalarca olsa okunuyor çünkü iki farklı kitabı okumak gibi ya da paralel kurgu içinde gezmek gibi.
↑