1
insanı mutsuzluklara gark ettirecek olan andır.
toplumsal durumun ne kadar boktan olduğunun anlaşıldığı andır.
2
Yalnız olduğumda anlarım en çok ya. Yalnızlık gerçekten zor
3
yanılgıya düşülen andır. oysa hayat o kadar komplikedir ki, böyle düşüncelere yer vermez.
5
Ölüme en yakın olduğunuz andır.
7
insanın kendi başına kaldığı anlardır.
8
Hayatın sorgulanmaya başlandığı anlardır. Akabinde ben kimim, amacım ne, ne yapıyorum, neden yaşıyoruz gibi sorular yöneltir esas kişi şahsına. Sonrası boşluk. Çoğumuz bulamıyoruz.
9
kimine göre yıkıcı kimine göre yapıcı bir durumdur. kişiliğe göre etki yaratır.
(bkz: hayatın anlamsızlığı)
(bkz: bir başına bırakılmışlık)
11
boş yaşayanların yaşadığı andır genelde. zira hayat o kadar da boş değildir.
12
Beklenmedik ve çok yıkıcı bir durumla karşı karşıya kaldığınızda, tüm gücünüzün tükenmiş olduğunu hissettiğiniz an var ya o an dünya döner siz durursunuz hani. Böyle bir anda aklınızda yankılanan tek şeydir. Artık yapacak bir şey kalmamıştır. Çaresizlik anının yegane hissiyatıdır.
13
hayat boş eğlen coş mottosuna en yakın olunan andır.
14
insanlara yönelik planlarınızı ertelemenize ve daha fazla hayal kurmamanıza neden olan andır.
bir de kırıldığınız insanları daha çabuk affedebiliyorsunuz bu anı geçtikten sonra en güzeli de o.
15
bazen de imkansız hayallerle kaybolmakla devam eden andır. yemin ediyorum bomboş. içi boş ceviz kabuğu gibi.
16
Genellikle başkalarının yaşadığı kötü durumlara şahit olunan andır.
İnsanların ne kadar büyük sorunları var bir de benim üzüldüğüm şeye bak diyerek kendinize kızarsınız.
17
bir sigara yakılan anın hemen öncesidir.
18
ölüm gerçeğiyle yakından yüzleşilen an.
kalbi durmuş ve geri dönmeyeceği kabullenilmiş kişiye bakarken; kırdığınız veya kırıldığınız insanlar, ertesi günler için yaptığınız planlar, üzüldüğünüz birçok olay anlamsızlaşıyor.
en nihayetinde insan nisyan ile maluldür.
19
çok sevdiğin bir şeyi/kişiyi kaybettikten sonra hayatın pek de önemi kalmıyor.
20
Ölüm gerçeği ile kendiniz veya bir yakınınız vasıtasıyla yüzleşerek hayatın boş olduğunu fark etmeniz sadece geçici bir kendini teselli etme şeklidir. Zaten bu durumda hayatınızı dolduran siz değil başkası oluyor. (Aslında insan hiçbir zaman kendisine yetemez zaten) Hayatın boş olduğunu fark etme anı 'tam bir bilinçlilik' haline ulaştığınız ve her şeyin aslında anlamsızlığı anlamlanlandırma çabasından ibaret olduğunu keşfetmeniz olabilir. (Tahmin) şarkıcının da dediği gibi;
"göğe bakmak işe yaramaz,
boşluk boşluğu dolduramaz."
Bu konu hakkında düşünmek faydasız..
21
Sanki bir film izliyormuşsun da durdurma tuşuna basmışlar ya da çok ışıklı pırıl pırıl bir alışveriş merkezindeyken ışıklar birden gitmiş, yanıltıcılıktan arınmış, bu sayede gizlenmiş detayların farkedildiği andır. İnsanların bunları görmezden gelebilmek ve daha çekilebilir hale getirebilmek için kendilerini uyuşturduğunu (günlük koşturmalar, ne yesem ne giysem nereye gitsem, sosyal ilişkiler, eğlenme tatmin olma ihtiyacı vb) düşündürür ve siz de bunlardan birini yaptığınızda uyuşturucu alıyormuş gibi hissedersiniz. Yalnızlığı hisseder, diğerlerinin de sizin gibi düşünmemesi tuhaf olduğunuza inandırmaya çalışır çoğu zaman da kazanır. Sadece ölümle, yakını kaybetmekle ilgili değildir.
Bir çeşit aydınlanma mı karanlığı farketme hali mi,bilinmez.
22
gereksiz insanlara katlanma zorunluluğuna tanık olma anıdır.
23
Genelde osbir esnasında karşılaşılan andır.
24
kimileri namaz kılarken aklına gelen mistik veya ilahi bir düşünce ile fark edecek. Kimileri ilk karşılıksız sevdalarında. Kimileri en sevdiklerini toprağa gömdüklerinde. kimileri ilk kazıklandıklarında. kimileri işten atıldığında. kimileri de en güvendikleri tarafından yalnız bırakıldıklarında fark edecek. ama elbette o an her bireye gelecek.
25
bir yakınını kaybetmek bu anlardan sadece birisi, olsa gerek.
↑