1
x yerine anlaşıldığı üzere soruyu soran kişi tarafından maruz kaldığınız ne ise o getirilebilir. Bu tarz soru kalıpları, mevcudiyet metafiziklerinin ortaya çıkardığı bakış açısından hareketle insanlara yöneltilirler. Kabaca açıklamak gerekirse, hayat denilen şey, ben tarafından hala yaşanıyordur. Oluş halindedir. Bu oluş hali "en" gibi bir kategorinin ele alınmasını engelleyen bir niteliktedir çünkü bu değişebilir. Mevcudiyet metafiziği denilen şey ise, zamandan ve onunla ilintili olarak değişimden uzak, sabit bir özün olduğunu telakki eder ve sanki böyle bir şeyin olması zorunluymuş gibi size lanse eder.
Sadece ileride bu söylenen şeyin değişebileceğinden dolayı, bu soru sorunlu değildir, aynı zamanda bu soru içinde gizil olarak öteki sayılmayan, söylenmeyen şeylere de negatif vurgu yapar. Bu durumu en sevdiğin yemek nedir? sorusunda pek net göremeyebiliriz ancak en sevdiğin ebeveyn hangisidir? sorusunda daha net bir şekilde hissedilecektir. Annem demeniz, sadece annenizi sevdiğinize vurgu yapmaz, gizil olarak babanızı sevmediğinizin bir bilgisini de içerir, ya da öyle anlaşılmaya müsait bir ortam oluşturur.
Derdini sikeyim, salla bir şey geç işte niye atom parçalıyorsun şu an dediğinizi duyar gibiyim. Burada değinilmek istenen nokta bir şeylerin değişmez bir özü olduğu düşüncesiyle, her şeyde bir öz aramaya başlanması ve bunun farklı alanlarda da bu minvalde düşünülmesi büyük sorunlar ortaya çıkarır. Bu soru kalıbı da onlardan sadece biridir. Hayatın anlamı nedir? sorusu da temelde bu tarz bir sorudur. Hayatı hala yaşıyor olan ben için, hayatın anlamı henüz tamamlanmamış bir yerdedir, olan değil olmakta olandır. Bu sebeple hayatımın anlamının ne olduğunun çözümlenmesi, yaşamakta olan ben için asla kalıcı olmayacaktır. Oynanmakta olan bir satranç oyununu hayal edin. Oyunun ortasında, "bu oyunun en iyi hamlesi nedir?" gibi bir soru iki şekilde de sorunlu bir sorudur. Birincisi henüz oyun bitmemiştir, belki iyi diye nitelendirilen hamleden çok daha iyisi ileride gelecektir. İkincisi ise, her hamle bir önceki ve bir sonrakiyle bağlantılı, bir bütün olarak anlamlıdır. Tek bir hamleyi en iyi hamle olarak indirgemek, anlamı, esas olan bütünü kaçırmaya sebebiyet verir.
Bu arada en sevdiğim renk siyah. Bu sözü söyledikten sonra boğazımı kesip ölürsem eğer doğru olacak. Belki yıllar sonra bile hala en sevdiğim renk siyah kalacak ve yine doğru olacak kim bilir, siz siz olun kimseye enlerini sormayın.
2
dünyanın en zor soru sanırım. bir tane cevabının olması mümkün değil ki. hepsini ayrı ayrı en çok sevebilirim ya da şu an onu seviyorumdur yarın diğerini severim. bu beni tutarsız yapar mı emin değilim.
↑