1
harbiden hissettiklerini, düşündüklerini söyleyen, göründüğü gibi olan, realist davrananların dışlanması, toplum içerisinde çemberin dışında bırakılması, ama tırışkadan hikayeler anlatanların baş tacı olması durumu. olmadığı kişiliklerini olmayan tripleriyle süsleyenlerin raconunun geçtiği zamanlar.
sevdiğim abim, yoldaşım çağrı sinci'nin lobotomi parçasında dile getirdiği gibi, benim de çok içten bir şekilde sormak istediğim sorudur.
''bana rol yapmayı tarif et bi' gün, aklım ermez hiç
bu toplulukta oyunculuk marifet midir?''
↑