sevgilinin eskisi gibi sevmediğini hissetmek

*

yavaş yavaş ayrılık zamanın geldiğine delalet eder. sizi bilmem ama allakım bana hiç yaşatmasın..... *

zaman çoğu şeyi monoton hale getir. sevgi de bunlardan biri. bundan şüphe duyup eskisi gibi sevmiyor diye düşünmemek lazım.

her zaman aynı seviyede kimse kimseyi sevemez. bazen çok bazen az olur ama önemli olan yeterli seviyede olması. öteki türlü çok zor değil mi? hep aynı seviyede olsaydı memuriyet gibi olurdu sanki. iniş çıkışları olağan sayıp bazı şeylerin farkına varamamak da bizim kaderimiz. olur öyle, sevmiyorsa sevmez. biter gider.

Sevgilisi olanların sorunu. Olmuyorsa silkin, İlişkinizi.

bir an evvel olay mahallini terk etmek mi, yoksa salakça bir davranış yapmadan, aptal aptal nereye gidecek bir bakalım belki bana öyle geliyordur diye kendini kandırmaya devam etmek mi gerektiğini bilememektir.

oda arkadaşım bu konu hakkında sana tekme basılmadan sen bas yoksa hep aklında kalır demişti. doğru demiş bence.

her insanın başına gelebilecek bir şey olmakla beraber hissediyorsan da doğrudur.

önemli olan bu hissi yaşamaya başladığın andan itibaren hata yapmamak olacaktır. çünkü sizi birbirinize bağlayan şeyin köprüdeki çelik halatlar olduğunu düşünürken artık o incecik bir pamuk ipliğine dönüşmüştür ve sizin en ufak hatanızda kopacaktır ve ihale size kalacaktır. sonrasında o aptal vicdanınız devreye girecek ve size sürekli senin yüzünden oldu diyecek. bunun acısı ayrılık acısı hepsi üst üste biner sonrasında şirazeniz kayar.

ayrıca bu durum çoğu ilişkide kaçınılmaz bir sondur kesinlikle size özel olduğunu düşünmeyin ve kendinizde bir hata aramayın. Ne yazık ki insanların doyumsuzluğu iyice gün ışığına çıktı son zamanlarda. her ne kadar bunu söylediğimde eleştiri oklarını tek tek kafama yiyor olsam da özellikle sosyal medya bunu tetikleyen en büyük unsurlardan birisidir. özellikle de anonimliğin korunmadığı bir sosyal medya ortamı. çünkü sosyal medya diye tabir ettiğimiz sitelerde hiçbir zaman ilginiz eksik olmaz. Özellikle kadın kullanıcılar için. İnsanlar bunu kendilerine direkt itiraf edemeseler de bilinçaltlarında bir yerde bu cümle daha doğrucu bu koruma mekanizması her zaman kendilerine göz kırpar. ''Aman canım ne olmuş onla eskisi gibi heyecanlı şeyler yaşayamıyorsan,baksana burada senle ilgilenebilmek için bekleyen kaç kişi var?'' ve bu serüven de böylece sürer gider.

siz ona ne kadar ilgi gösterirseniz gösterin fayda gelmez. Hatta bir süre sonra bu gösterdiğiniz ilgilerin sonucu size ne yazık ki ''eziklik'' olarak yansıyacak.

bu sebeplerden dolayı bunları hissettiğiniz an yol verin ve asla onu önemseyerek yapmayın bunu. sinek kovalar gibi kovalayın ve gereksiz romantikliklere asla girmeyin. vay arkadaş ben seni şöyle sevdim,yalarım öperim düzeltelim falan deme aman.

geçmiştir cicim ayları. bu sevmiyor demek değil, sadece vıcıklık zamanı bitmiş demektir. daha iyi yani.

ben mutlu 1 allahın kulu yazar, şair görmedim.

farkındalık, her zaman bir lanettir. konu ister sevgi olsun ister başka bir şey. kapatın zihinlerinizi, biliyorum kapat deyince kapanacak bir şey değil, mümkün mertebe eşşek olun. duvara sıçan bir deli ile einstein'in senin benim aramızdaki fark en fazla ne olabilir ki?

Neden farkındalık lanet olsun ki? Belki lanet olan mutluluğa duyduğun ihtiyaçtır?

tümünü gör

↑