1
Johann Wolfgang von Goethe'nin şiiri. Şiir; hasta olan çocuk, babası ve Erl Kralı arasındaki üçlü diyaloglar şeklinde kurgulanmış. şiirde hasta olan küçük çocuk bir tür iblis, doğaüstü varlık olan Erlkönig tarafından saldırıya uğruyor ve canını babasından kollarında teslim ediyor.
Sanırım ya beşinci ya da altıncı sınıfta Almanca dersinde ezberlemiştim bu şiiri. İlk etapta çok uzun gelmiş ben bunu nasıl ezberleyeceğim diye kara kara düşünmüştüm. Sonrasında şiirin o dramatik havası beni öyle bir kuşatmıştı ki sınıf önünde okurken göz yaşlarıma hakim olamamıştım. Bu yaşıma geldim ne zaman dinlesem ya da aklıma gelse hala içim ürperir, tüylerim diken diken olur.
Franz Schubert bestesi:
youtu.be/...
Sözleri:
At süren kim gece geç vakit ve rüzgarda?
Baba ve çocuğu onlar.
Oğlu onu güvenle tutan kollarında
Güvenle sarıyor, sıcak tutuyor onu.
Oğlum, neden gizliyorsun yüzünü?
Baba, görmüyor musun Peri Kralını?
Tacı ve peleriniyle Peri Kralını?'
Oğlum, sisten bir görüntü bu.
Sevgili çocuk, gel benimle gidelim!
Pek çok güzel oyun oynayacağım seninle;
Birçok renkli çiçek var sahilde,
Annemin birçok altın elbisesi var.
Babacığım, babacığım, duymuyor musun,
Peri Kralının sessizce verdiği sözleri bana?
'Sakin ol, sakin ol, çocuğum:
Kuru yaprakları hışırdatan rüzgar bu.
Benimle gelmek istiyor musun tatlı çocuk?
Kızlarım iyi bakacaklar sana;
Kızlarım gece boyu başında duracaklar;
Beşikte sallayacak, dans edip şarkı söyleyecekler.
Baba, baba, görmüyor musun orada
Peri kralının o karanlık yerdeki kızlarını?
Oğlum, oğlum, kesin görüyorum ki:
Gri görünen yaşlı söğütler onlar.
Seni seviyorum, o güzel endamına hayranım,
Ve istekli değilsen, zorlamam gerekecek.
'Baba, baba, yakaladı beni şimdi o!
Sürekli canımı acıtıyor Peri Kralı!'
Baba ürperir, hızla sürer atını,
Kollarında tutar inleyen çocuğu,
Çiftliğine varır zahmet ve sıkıntıyla,
Ölüydü kollarında çocuk.
↑