kayıt

sizi bulunduğunuz şehre bağlayan şey

  1. 1
    Sevgi ilk aklıma gelen. Çünkü hem şehri hem de içindekileri seviyorum. Sonra da alışkanlık.
  2. 2
    Yaşanmışlıklar. İçinde doğduğum mahalle, Büyüdüğüm sokaklar, çocukluğumu bilen komşular... Ne bileyim her yerde bir iz, bir anı var. üzüntülerim de bu şehrin içinde gülüşlerim de. Yani benim varlığıma şahit bu şehir. bu yüzden ne olursa olsun kopamıyorum.
  3. 3
    okuduğum okul. şu okulum bitsin kurtulacağım bu şehirden. daha 2.yılında kendinden bıktırdı.
  4. 4
    Amına kodugumun şehrinde beni bağlayan hiçbir şey yokken beni uzaklaştıran binlerce şey var.
  5. 5
    (bkz: Gerçekler) (bkz: maaş) (bkz: para)

    Sanki bugün kalkıp gidiyoruz desek başka şehirde hayat hazır aq...
  6. 6
    Doğduğum, büyüdüğüm, ağladığım, aşık olduğum, her sokağını ayrı sevdiğim ve ait hissettiğim için bağlıyım.
  7. 7
    (bkz: canım anam)

    geriye kalan her şey benim için teferruattan ibaret..
  8. 8
    Başlığı gördükten sonra şöyle bir düşündüm, bir yere bağlı hissedemedim kendimi.
    Şuan bulunduğum şehirde mecburiyetim var, bir önceki şehrimde yine mecburiyetim, ilk şehrim de zorunluluktandı.
  9. 9
    verdiği sıcacık ev hissi. ha kopabilirdim ama ben okulu da burada seçip bağımıza bir düğüm daha atmayı tercih ettim. tabi her düğüm yıpranır. sonra giderim belki. muğlaya. gökovaya muhtemelen. ya da belki kelebekler vadisinde öylece durur ankarayı özlerim, hayat ne getirir bilinmez.
  10. 10
    her sey. bagzI insanlar beni burdan sogutsa da bu memleketin asigiyim.
  11. 11
    Hiçbir şey alıştığım hiçbir yere bağlanmıyorum bir şekilde beynim rahatsız olacak bir şeyler buluyor.
    Bazı insanlar düzeni severler bu düzeni genelde evlerinde yakalarlar ve bırakamazlar. Bu sevmemek değil bu bağlanamamak. Bunun için insanlar bana bağlanmasın diye her şeyi yapıyorum çünkü her halde bir zaman gelince gitmek isteyeceğim.
  12. 12
    yıllardır bu şehirde bulunmamdır çünkü bazı şeyler sevgiden daha çok alışkanlık meydana getirir ve asıl kopmayı engelleyen şey de budur.
  13. 13
    ailemden uzak olma arzusu. ne güzel kafa dinliyorum, karışan eden yok.
  14. 14
    hiçbir şey yok. en ufak bir ihtimalde dahi ayrılacağım buradan. iğrenç ve kokuşmuş şehir.
  15. 15
    Hiçbir şey. Kaçış yolları aramaya başladım. Olalim BakalımPrison break.
  16. 16
    Okulum. Bitene kadar burada boktan yurt yaşantımda devam edeceğim ne yazık ki.
  17. 17
    alışkanlık, onun dışında pek bir numarası olduğunu sanmıyorum. alışkanlıklarıma bağlı bir insan olduğum ve değişiklik yapmaktan korktuğum için de bulunduğum şehirden dışarı çıksam bile ikâmet edebileceğimi sanmıyorum.
  18. 18
    Hiçbi şey.

    Atanıp çekip gitmeyi dört gözle bekliyorum. Okuyan herkesten de bi inşallah demesini bekliyorum. Vallahi çok iyi bi hakim olucam yemin ederim.
  19. 19
    insanlarI haric her sey. yani sehir guzel aslInda ama maalesef icindekiler kotu.
  20. 20
    aile ve arkadaşlar.

    bunun dışında bağlayan hiçbir şey yok.
  21. 21
    çevre desem, o da koronavirüs pandemisiyle gözardı edilebilir oldu.
  22. 22
    Normalde hiçbir şeydi. Anne baba zaten yok, arkadaşlarım da kendi hallerinde yani kendi hayatlarında. İstesem giderdim gidecektim de hatun hayatıma bir adım attı gitmek isteyen ben, kaldığım yerin güzelleştiğine şahit oldum.

    "Şu anlık" buradayım, buradayız.
  23. 23
    Gidecek başka yerimin olmaması, ne yazık ki
  24. 24
    corona. yoksa bir değişiklik planları yok değil.
  25. 25
    Diğer şehirlerde yeni birşeyleri benimseme korkusu. Monoton olan en az risklidir. Bilirsin ne olduğunu. Verebileceği zararı bilirsin. Ha öteki türlüsü korkaklık mı? Belki öyle ama risk alıp yoramam.