1
otobüslerde ve minibüslerde çokça gördüğümüz insan... kafasını otobüsün camına dayar ve o yağlı saçlarıyla otobüsün camını kirletir. içerideki yoğun soslu fıstık kokusu, bir süre sonra kitle imha silahı gibi gelir ona. ve o esnada aklına tek bir şey gelir: "bi ıslama köfte yemek vardı şimdi".
ıslama köfte için yaşayan bedenler ve sarı dişli otobüsçüler, şehrin yüzeyinde hareket ediyorlar... bir insanın tek istediği şey, ulaşmak istediği gaye "ıslama köfte yemek" olabilir mi? oluyormuş işte. iş gücümüz, sosyal hak arayışlarımız, insanlara karışma isteğimiz, hep bir porsiyon ıslama köfte için. ıslama köfte olmasa, lacan'ın dediği gibi, objet petit a'mız olmayacak.
↑