1
ülkemizde yaygın görülen sendrom.
tıp fakültesi mezunu bir doktor ilaçları eczacıdan daha iyi bilmez.
tıp fakültesi mezunu bir doktor gıdaları gıda mühendisinden daha iyi bilmez.
ülkemizdeki tıp fakültelerinin en büyük eksikliği doktor adayı öğrencilere hasta psikolojisi ve "insani" iletişim bilgisi vermemesidir. sonuç olarak da hastaya tepeden bakan bir doktor topluluğu oluşmuştur.
bu durumun mühendislikteki karşılığı ise inşaat mühendisliğidir.
(bkz: inşaat mühendislerindeki ben her şeyi bilirim sendromu)
3
literatürde yer bulmamış olması ilginç olan sendrom tipi.
bilmiyorum kelimesinden bihaber olan milleti kategorize etmek manasız olsa da ilk öne atılan meslek grubunun doktorlar olması şaşırtmadı...
(bkz: benim tek bildiğim şey senin pek bir şey bilmediğindir)
(bkz: faruk eczanesi)
4
aslında olmayan sendrom.
çekilin ben hastanede çalışıyorum ve unvanım doktor değil. gün içerisinde de 126356215678 tane doktorla iletişime giriyorum. herhangi bir meslek grubunda insandan insana nasıl dağılmışsa kişilik özellikleri doktorlarda da aynı. iyi iletişim kuranı var, kuramayanı var.
insanların doktorlar hakkındaki bu düşüncesinin nedeni yine kendileri. bizim insanımıza azıcık nazik davransan ve zekası sanki 50iqdan fazlaymış gibi açıklama yapmaya çalışsan muayene sonrası insanımız doktoru "kötü doktor" olarak yaftalar. çünkü bizim insanımız insanlıktan anlamaz. hastaya yüksek perdeden konuşup, oranın patronunun doktor olduğunu hissettireceksin ki sana saygı duysun. dengin olarak gördüğün an tepene çıkar ve günün sonunda da yaranamazsın. bu yüzden, bana göre doktorlarda olduğu sanılan bu sendrom, doktorların genel hasta profiline karşı göstermiş olduğu bir savunma dürtüsü.
yoksa normal hayatta gayet güzel muhabbet de çevirebiliyorsunuz ve hiç de bilmiş tavırlar takınmıyorlar.
↑