1
Aralarında hemen hemen 2000 yıllık bir süre zarfı bulunan iki savaşçı ulusun farazi olarak savaşması.
Faraziyenin daha makul olması açısından iki ulusun da çelik silahlar ve zırhlar kullandığını varsayalım.
Moğol birlikleri, bozkır geleneğinin doğal bir sonucu olarak atlı mobilize birliklerden oluşur.Bu tarz birlikler manevra yapabilmek için geniş ve az engebeli alanlara ihtiyaç duyar.
Öte yandan Sparta'nın hoplitleri yanaşık nizamlı falanks sistemiyle muharebe ederler.Ön saflardaki askerler kalkanlarını yan yana getirerek çelikten bir duvar oluştururlar ve düşmanlarıyla göğüs göğüse çarpışırlar.
Şimdi iki ulusun harp geleneğiyle ilgili malumat verdiğimize göre bir mukayese yapabiliriz.Farazi muharebe alanı geniş düzlüklerden oluşuyorsa Moğol Ordusu yapacakları kanat manevralarıyla düşmanı tarumar eder.Hatta abartarak söyleyeyim bu senaryoda on bin atlıdan oluşan bir moğol ordusu, otuz bin kişiden oluşan bir sparta falanksını elini kolunu sallaya sallaya yener.
Bunun tam tersi bir durumda yani savaş meydanı engebeli bir arazi ise (dar bir vadi, dağ etekleri vs.) işin rengi değişir.Bu defa geniş bir alana yayılması gereken atlı birlikler dar bir bölgeye sıkışır kalır ve hareket kabiliyetlerini kaybederler.Hareket kabiliyetini kaybeden bir ordunun zafer kazanması mucizelere bağlıdır.Dolayısıyla bu senaryoda da Sparta falanksı Moğol hordasını tarumar eder.
Velhasıl kelam savaş teknolojileri denk veya oldukça yakınsa bu farazi savaşın sonucunu coğrafya belirler.
3
m.ö. 4.yy ile m.s.13.yy teknolojisinin kıyaslandığı, moğolların engebeli veya düz arazi farketmeksizin kazanacağı savaştır. zira moğollar barutu patlayıcı olarak kullanan ilk ırklardan biridir. avrupa'nın görebileceği ilk katyusha'yı moğollar getirmiştir.
hwacha
spartalıların phalanx formu sadece düz arazide işlev gören, menzilli silahlara karşı tamamen savunmasız olan bir yapıdadır. atlı okçuların vur-kaç taktikleri ile kolayca yıpranıp dağılabilir.
↑