1
çok ama çok fazla yaşadığım durum.
neden, nasıl bilmiyorum. ufka uzanan o maviliği görmek önce ciğerlerimi genişletiyor, sonra nefesim yetmiyor derin bir nefes alıyorum. o nefesle denizin kokusu da doluyor burnuma. omuzlarımdan, başımdan tonlarca ağırlık kalkıp gidiyor. kulağıma gelen dalga seslerine odaklanıp beynimi boşaltıyorum.
iddia ediyorum, hiçbir psikolog benim üstümde bu etkiyi bırakamaz.
3
hayatım hep deniz kenarındaki şehirlerde geçtiğinden sizi çok iyi anlıyorum.
4
denize yakın olmayan şehirde yaşayanların hissettiği durumdur. ben. yapacak hiçbir şeyin olmayınca bile denize gidelim otururuz diyebilmek güzel şey. çekip gideceğim buralardan yeter.
5
Ben deniz kıyısında bir şehirde doğdum.
Yıllarca hep kendi şehrim dışında, çorak yerlerde yaşadım. Birkaç yıldır da ankara'dayım.
Bir ara İstanbul'a girmiştim. Boğazdan geçerken dilim tutuldu. Bildiğiniz avele bağladım. Yalnız denizi görmek değil, dağları ve tepeleri de görmek o kadar iyi geldi ki... Başımdan bir musluk açıldı, taa ayaklarıma kadar adeta.
Hayatımda yaşadığım en nadir kitlenme ve rahatlama anlarımdı. Birkaç ay sonra tekrar aynı rahatlığı yaşamak için istanbul'a gidicem.
6
Uzunn yıllardır doğudayım. Tatil zamanları memlekete giderken otobüs koltuğunu bile hesaplarım Sahile indimi otobüs, eve gidene kadar denizi izleyeyim diye.
Inanın Abartı değil bazen o kadar duygusala bağlarım ki o denizi ilk gördüğümde, denizin kokusunu hissettiğimde gözlerim dolar adeta. Aynı durumu yağmura Hasret kaldığımda da yaşarım. insan doğduğu ve sürekli iç içe olduğu şeyleri uzun zaman sonra görünce etkileniyor.
Tıpkı dede yadigarı ahşap konaklara girince hissedilen duygu gibi gelip giriyor kalbime bir duygusallık.
7
Türkiye'nin en geniş ovasında kuzu peşinde koşturarak büyüyenlerin başına gelmeyen durumdur. Yahu dünya bitiyor, bir yerden sonra yürüyemiyorsun bu nasıl rahatlatır insanı?
8
taş yığını görüp bıkmaktan dolayı gelen rahatlama. görülen doğallık insana huzur veriyor.
şehir dışına çıkınca görülen yeşillikler de aynı hissi veriyor. ormanlar yıkılıyor ama çok şükür henüz denize taş yığın yapamıyorlar da huzur buluyoruz.
9
ben suyu cok sevdigimden oldugunu dusunurdum hep. ama genel bir durummus. zaten deniz genelde huzuru cagrIstIrIr.
10
Bence rahatlama hissi denizin sadece gözümüze hitap etmediğinden meydana geliyor. Dalga sesleri kulağımıza, tuz/yosun kokusu burnumuza, rüzgar tenimize. Hâl böyle olunca tüm duyular payına düşeni alıyor ve beden hafifliyor.
11
bana pek bir şey ifade etmeyen dürümdür.
gerek çalıştığım yer, gerek yaşadığım yer sebebiyle neredeyse her saniye görüyorum zaten...
↑