1
*
kocaman doğanın sadece küçük birer parçaları olduğumuzu düşündüğümden katıldığım önermedir.
2
İnsan sadece hedefinden şaşmış olsa bile katılamadığıö önermedir. Doğa içerisinde insanın doğaya ihtiyacı olduğu gibi doğanın da insana ihtiyacı vardır.
3
aitlik diye bir kavrama insan dışında sahip olan bir şey göremediğim için katılamadığım önerme. doğa pek herhangi bir şeye sahipmiş ya da bunun farkındaymış gibi hareket etmiyor maalesef. öte yandan sahip olmaktan bahsettiğini gördüğüm tek canlı olan insan herhangi bir doğa unsuruna gidip "aha bu benimdir" diyerek bayrak dikebiliyor. bunun da ne kadar sahiplik olduğu tartışmalı ama sahipliğe en yakın davranış bu gördüklerim arasında. bunlar hep düz mantık, yapacak bir şey yok.
ha ben bunların kelime yani sembol olduğunu düşünüyorum, daha önce de dediğim gibi doğa diye bir şeyden bahsetmek istiyoruz, çeşitli çizgilerden ya da seslerden oluşan sembollere sembolize etmek istediğimiz şeyi yapıştırıyoruz ve iletişim kurmak ya da düşünmek, plan yapmak gibi şeyler için işimize yarar bir şeyimiz olmuş oluyor. bu demek değildir ki sembol karşıladığı şeyin kendisidir, tam tersi onu kendisi olmayan bir şeyle sembolize etmek gerekiyor yoksa anlamsız olurdu.
yani doğa, insan, sahiplik filan gibi şeyleri gerçekliğin kendisi olarak göremiyorum, bunlarla bir şey dediğimiz zaman ne kadar gerçek oluyor emin değilim. öte yandan şeyler arasındaki sınırları da biz belirliyor gibiyiz -buraya edit: kafamıza göre olmasa bile algımız ölçüsüyle-, doğa ve insan arasında ya da herhangi bir şeyle herhangi bir şey arasında gerçekten bir ayrım var mı ondan da emin değilim.
4
aitlik meselesine takılmadan şöyle yorumladığım bir sözdür. insan doğanın sonucudur, doğa insanın değil. bunu canlılar olarak tekrar genişletebiliriz. canlılar doğanın sonucudur, doğa canlıların değil.
böyle bakınca belki biraz daha garipleşiyor ama diğer taraftan dünya üzerindeki kaya katmanlarının ciddi bir kısmı canlı fosilleri de deniyor. yani dünya üzerinde canlılık olmasa direkt olarak dünyanın taşı toprağı, yani kayası da farklı olacaktı. bu durumda her şey içi içe geçmiş olabilir. maddi anlamda bile yani. öyle felsefi anlamda söylemiyorum.
5
Kendim de bir insan olduğumu iddia ederek bu türü bir yere ait bulamıyorum. Bence doğa çok güzel, insan ise doğayı babasının malı gibi hor kullanıyor. Nasıl ait diyeyim? En hafif tabirle doğa, çevre, dünya için parazit gibiyiz. Gibi dedim, incinmeyelim.
İnsan doğa benim diyor ama bence doğa insan benim demez.
6
şu an için doğa insana aittir. doğa karşısında şu an öndeyiz ama 5 dakika medeniyeti terk etsek doğa inşa ettiğimiz her şeyin içinden geçer. o yüzden durmamamız gerek. durduğumuz anda geriye düşeriz ve yok olur gideriz. yaşamamız doğayı kontrol etmemize bağlı. tek avantajımız doğaya karşı mücadele edebilecek aklımızın olması, başka hiçbir avantajımz yok.
7
bilinç sahibi varlıklara insan diyorsak, her şey insanlara aittir. çünkü her şey insan var diye vardır. yarın bilinçli bir uzaylı kabilesi çıkarsa ortaya, o zaman insana aittir de diyemeyiz.
romantizme lüzum yok. bilinç var olmasaydı diğer hiçbir şey anlamlı olmazdı. anlamlı olmayan herhangi bir şeyin varlığı ya da yokluğu önem taşımaz. o yüzden anlamı olmayan bir şey yoktur demekte hiçbir sakınca görmüyorum. bu benim düşüncem.
8
Edebiyat nasıl güzel söz sanatı değilse böyle kallavi laflar da bir iki beğeni almanın haricinde çok anlam ifade etmiyor aslında. İnsan verim almak adına elinde olanı kullanıyor işte. Nasıl felaketler "doğanın öc alma metodu" değilse insanın doğayı kullanması işlevsellik adı altında toplanabilir. Bazen kibirli olabilir bu kullanım şüphesiz ama sahiplik üzerinden mythos yaratmak manasız.
9
Tam “kadın kadındır, çiçek babandır.” der gibi başlık.
Sevdim.
↑