Yaşamak için bir insana tutunmak

Yapılabilecek en mantıksız harekettir çünkü tutunduğumuzu sandığımız insan her şey gibi değişir ve bu değişim genellikle bizim aleyhimize sonuçlanır, tepetaklak eder. Bunun için bu yanılgıdan kurtulmak gereklidir. Bunu örneklersek; bir dala (tutunduğumuz insan) tutunuyorsunuz, zaman geçtikçe dal çürüyor ve yavaş yavaş çatırdamaya başlıyor. Siz hiçbir şey yapamıyorsunuz tabii ve en sonunda dal kırılıyor ve düşüyorsunuz. Canınız çok acıyor ve ne yapacağım diye düşünüyorsunuz, sonrasında ayağa kalkıyorsunuz ama bu sefer Dala tutunmak yerine kendi ayaklarınız üzerinde ilerliyorsunuz. En iyisi ve doğru olanı budur diye düşünüyorum.

Belki de düşmek gerekiyordur. (bkz: böyle düşüyor mu?)

insanlar "her şey gibi" değiştiğine göre insan yaşamak için bir şeye tutunmalıysa bunun insan olması daha mantıklıdır gibime geliyor.

ama bu koşullara nerden baktığına bağlı değil midir? eğer din iyi olarak nitelendirebileceğimiz bir süreç içerisinde değişime uğruyorsa göz önüne alınabilinir. ancak durum bunun tam tersiyse o zaman insan değişimi düzeltilebilirlik açısından daha iyi değil midir? bir insana tutunmak için yani.

Bana göre sağlıksız bir davranıştır. Kişi kendini o insana endekslediği için bir süre sonra onun hal ve hareketlerine göre kendine bir yaşam stili belirleyecek, o insanın duygu durumundan etkilenecektir. Ayrıca yine bence özgür de değildir artık. Bu durum kişiyi yıpratır bir zamandan sonra. En başından kendi kendimize yetebilmek en güzeli, en doğrusudur.

↑