Yaprak'ın Hoşlandığı adamlar listesi

Sonradan düşününce yas günü olacağı belli. Çünkü dolabımda kıyafet kalmadığından sadece cenazelerde giydiğim siyah pantolonu giymiştim. Çok ölüm görünce, böyle şeylere önem veriyorsunuz, neyse. Siyah bir cem yılmaz tişört üstümde. Siyah ama karakteristik bir hırka. Deri ceketim yok herhalde sırtımda, doğru vakit yaz. Yine de şu deli fişek Eskişehir'in işi belli olmaz.
Okuldayım, standart etrafı kolaçan etme halleri. Rutinimdir, herkesin nerde olduğunu bilmem gerek. Yine böyle kafam bozukken gördüm onu. Bizim yeni bir eleman var, o sandım önce. Etrafına yabancı yabancı bakınmasından o olmadığını anladım. Bi sıkıntısı var belli, ileride de hiç hoşlanmadığım bi kaç dönemdaşım. Kızların yanına gidip bir şeyler soracak gibiydi. Ayaklarım benden önce kararını verdi. Sonradan ayaklarıma yetişen beynim 'kızım bak, başına iş alacaksın, ne gereği var' dedi alelacele. Yanına gidip 'merhaba' demiştim bile. 'bölümde yeni gibisin, seni görmedim' falan filanla başladı ilk konuşma. AutoCAD kullanmayı bilen birine ihtiyacı varmış, yarım günümü onla harcadım; bir sonuca ulaşamayarak. Sonrasında bir gün benle kahve içmek istediğini söyledi.
Bir sene sonra bahsettiğim ve bahsetmediğim olaylar öyle bir gelişti ki. Artık bir sözlük mezesi etmekte beis görmüyorum kendisini.

İnsan aydınlanıyor. "Yahu" diyor "bak ne temiz duygular ne hale gelebiliyor. Acaba yaptım mı daha önce bende böyle şeyler ya? Birinin bana hissettiği duygularla alay ettim mi?"

Neyse bu listeye kara bir maddeden giriş yaptım, daha eğlenceli olanlarını da yazacağım

haplandık mı dediğim başlık.

bi hafta içinde elli sınav vardı ve bazı gün iki üç saat uyuyup bazı gün hiç uyumadım. hafta sonu da hep altı yedide kalktım. cumartesi arazi analiz çalışmasında dağ bayır anam ağladı, pazar da şehir dışındaki erasmus sınavı yüzünden meşakkatli geçti. neyse efendim ben geri dönüş yolunda şehre varıp, ordan yaşadığım yere aktarma yapmaktaydım. yorgun argın olduğumdan binen yaşlılara yer vermedim, başkaları veriyordu zaten. engelli biri binince "hadi kızım, yer ver verme sırası sende" dedim kalktım. içerisi de tıklım tıklım. ayaktaki çocuğun biri dürttü "pardon, o bey bi yere oturdu; siz de yerinize geçin isterseniz" dedi. "yok be yaa, salla artık, boş ver" şeklinde bir cevap verdim ve ardımı döndüm herife. neyse gel zaman git zaman bunun telefonu çaldı. allah'ım melodi çocukluğumun pazar sabahı, ama ne? düşün düşün bulamadım; kafayı yiyorum. dedim, ineceğimiz zaman sorarım. aynı durakta ineceğimiz kesin ya sanki adamla. bi yandan da çekimserim, yani durduk yere adamla neden diyaloğa gireyim, şimdi ters bi durum olur bilmem ne... ben böyle kendi içimde düşünürken adamın yanında bi koltuk boşaldı. bi beş saniyelik haraketsizlikten sonra ikimizde hamle yaptık ve göz göze gelip güldük. ben elimle oturmasını işret ettim. güldü ve o da bana işaret etti. sonuç olarak ben oturdum, sağolsun. "pardon az önce sizin telefonunuz çaldı değil mi?" dedim "aynen" dedi. "ya ben yarım saattir melodiyi hatırlamaya çalışıyorum, neydi o?" dedim, ninja kaplumbağalar jenerik müziğiymiş. "değil mi ya evet" falan dedim. bi kaç cümle daha. sonraki iki dakika içinde durağa geldik ve inerken "iyi günler" dedi. bende "görüşmek üzere" dedim ve indi.

bu kısım çok önemli; o gitti, ben başımı kenara yaslayıp gözümü kapattım. "iyi ki erken sormuşum, bak son durağa kadar gelmedi"düşüncesi geçti aklımdan. konuşma metnimiz geçti ardından. ve "görüşmek üzere" kelimesi havada aslı kaldı. dan diye açtım gözümü ve o an gerçekten daha sonra görüşmek isteyeceğim birine dair hiç bir bilgim olmadığını fark ettim. adam bulvar'da mı göztepe'de mi indi onu bile bilmiyordum. adı da bilmediklerime dahil tabi. uzunca süredir ilk kez birine böyle bir ilgi hissetmiş olmanın sersemliğiyle, belki de potansiyel bir arkadaş kaybettim.

(bkz: güzel ama ingiliçce)

Ahahahahaha başlığı değiştirmişler lan, oysa ben ortak kullanım alanı olsun istedim. Birinci şahıs iyeliği kullandım ki içselleştirsin her yazan. neyse bu da olur. Ama şimdi millet Ctrl+f yapıp adını arayacak *

Bari "Yaprak'ın hoşlanılan adamlar listesi" olaydı, modlar çalışıyor ama eksiq

Yaprak kim amk.

Benim amk
Sen kimsin amk
Beni bırak, sen kimsin amk
Alemlerin yüce atıyım
İyi aklımda tutarım

#1460485

Her yerdeler.

Boşuna uğraşıyorsun jeymi, hoşlansam bile sana yüz vereceğimi sanmıyorum
Ahahah jeymi tatlım, yakışıklı olduğun kadar küstahsın; ve bilmiyor musun ki, sana gösterdiğim ilgi kadarsın
Ah jeymi, yasak elma olsan Havva değilim, yerçekimini bulsam fiziğin uygun değil... Yer elması olsan tadını sevmem, yaylada bu vakit kurdun bol... Valla benim elimde elmas olurdun anca, neyse nasibin darmış

(bkz: sözlüğün piç olmasına neden olan adamlar)

Bak efendi gibi bir başlığa topladım hepsini, tek tek ifşa etmiyorum. Sense ayıp ediyorsun, kalbimi kırıyorsun zapuda
Teşekkür ederim, eksik olma

Şöyle bir sıralı tam liste çıkarsa da kime enişte diyeceğimizi bilsek artık.

Sevgili mavi, ben de bu liste için çabalamak istiyorum lakin bazı harekatlardan ötürü önceliğim başka. Neticede iş her şeyden önce gelir. İlk bilgilendirmede mutlaka haberdar edileceksin, seni çok öpüyorum

Yaprağın açıklamaya utandığı liste. En yakın kankalarından biri olarak ben açıklayacağım. Takipte kalın.

Ahahaha yahu seni dedene söylicem he en sonunda
Ya deden beni daha çok seviyor, bırak
Oha! Dedene laf ettin, olum çarpar bak
He ya, Zeus gibi bir Kudret seni tohumluk diye besliyor, kadere bak

Yaprak'ın hoşlandığı adamlardan bize ne lan.

Bence de size ne, ama moderasyon merak ediyor, ben de üzüldüm
Sert bir çıkış yaptım özür vb dilerim yaprak hanım.
Önemli değil shevchenko bey :)

(bkz: bu da benim sikim hüsnü)

Keşke açtığına deyseymiş :(

Mutlu sonla bitmedi bu beni bir miktar üzdü :(

Şu uzun yazıları okuyan tek kişi sensin sanırım.
Genelde mutlu sonla bitmiyor, İzmir'den ayrıldığımda hep buna içerim
Niteliğine bağlı olarak ben de okurum.
Şerefine, bordo rujlu kadın

bundan seneler evvel, o zaman teyzemlerde kalıyorum; canım nasıl sıkkın, kafam nasıl atmış.. teyzemin evinin hemen yanında da park var. yaşıma başıma bakmadan parkta salıncaklarda sallanıyorum. zaten akşam üstü çoluk çocuk yemeğe gitmiş iki çocuk falan var sadece. derken o geldi yanında küçük bir çocukla. onu oynatmaya getirdiği aşikar, benden büyük olduğu belli. can sıkıntım libidoma vurmuş olacak, ya da o kadar umursamazım ki aleni bir şekilde bakıyorum oğlana. kesmiyorum, harbiden bön gibi bakıyorum. adam beni fark etti, ilk başta bakışlarını kaçırarak ara ara bakıyor, ihtimal vermiyordu. sonradansa benden rahatsız olmaya çocuğu ötede oynatmaya başladı. baktı ben hayli azman bi tipim, başına salça olmayayım diye çocuğu alıp karşıdaki otobüs durağına gitti. ben durur muyum, takip edip evini öğrenmeye karar verdim. ben durağa varır varmaz otobüs geldi, onlar bindi tam ben binicem teyzem beni gördü "yaprak nereye?" dedi. ben bi yere gidemedim. seneler sonraysa adam ilkokul arkadaşımın abisi çıktı tanıştık falan. beni hatırlamadı allah'tan ve arkadaşım bana "yaprak, sen hariç abime yürümeyen arkadaşım kalmadı" dedi. bilmiyor ki ben zaten koşturdum kendisine

(bkz: adamlar)

rock grubu olan.

(bkz: takemeunder)

Yazar olan.

Tanımıyorum, tanışırız

(bkz: ayk)

Admin olan.

Ay bu benimki prdn.

Arkadaşlar pornoyu bırakalım kurban olayım.

Sıralı olarak elimde bulunan liste. Yaprak dedem hakkında konuşmaya devam ederse sözlükte yayınlayacağım.

Zorla dedesine sövdürtüyor mu adam da :D
Zeuscum tatlım, kolay sinirleniyorsun, sinirlenme
Beni yaksan ne geçecek eline, yapma etme
Sağlı sollu patlamayız inş.

(bkz: basketbol potası )

çok çalışıp gireceğim liste.

Oha!
ne oldu?
What a weird entry!
lol :d

ben heyecandan bakamıyorum, birisi ismim var mı bakıp söyleyebilir mi?? yoksa da alıştıra alıştıra söyleyin, mesela fillerden açın konuyu..

(bkz: peki bundan bize ne)

Talep var cicim, şahsına değil kitlelere hitabım. Bundandır 'bize' şeklinde kullandığın iyelik hakkını vermemekte
Bilmukabele

bundan senelerden de evvel, o zaman daha çocuğum. hayatımda başıma gelen en kötü olaylardan biri olarak, yaşadığım semtten 30 kilometre ötede, çok daha kötü bi semte taşındık. okula orda devam ederken, taşındığımız evde sıkıntı yaşayınca şubat ortası başka eve taşınmak zorunda kaldık. neyse yaşadığım bu yeni yerden nefret etmeye devam ederken, bi saha var onun etrafında dolanırken onu gördüm. mahalleden birinin oğluymuş. yanında bi kız vardı, ben bunları bi güzel kodladım zihnime. sadece kuzen olduklarını belki beş sene sonra öğrendiğimde, üzerimden resmen yük kalkmıştı. çocuk bu arada bu sürü problem falan yaşamıştı. toplasan denk gelip de ortak çevreler aracılığıyla belki üç belki beş kelam laf etmişizdir. bizden üst devreydi, bizim orda da kastlar var, herkes kendi dönemiyle gezer. zaten sonra ben bayaa iyi bir liseye gittim, hiç biriyle görüşmez oldum; ardından taşındık falan... yeniden o semte dönmek zorunda kaldık bi sene önce. babam babasıyla kavga etmiş. o da evlenecekmiş "e düğünlerine gitmeyiz" dedi annem. ben insanlara çok değer veren bir tip değilimdir ama içim bi inceden kıyıldı. sanırım, ilk kez babamın evinde içki içmeme sebep olacak bu durum. hayatım boyunca bi kere bile evliliğe tamahı olan biri olmadım, hoş şu anda da böyle bir isteğim yok. lakin insan merak ediyor. ben o gün, o ikisinin sevgili olduğunu düşünmesem ne olurdu? annemin dediğine göre kız benden çirkinmiş. ama annem işte, "hatun tam bir adriana" diyecek hali yok ya kadının.
geçen sene de bi düğünde denk gelmiştik çocukla, o zaman da yeni nişanlanmıstı. olayın sıcağıyla anlamamıştım herhalde, bi de alt tarafı nişan. benim gibi bi insan bunu neden kafaya taksın. bu seneyse dramatik bir film sahnesi misali uzaktan izleyeceğim düğünün bitişini

(bkz: Listede kendini arayanlar online mi)

↑