1
Kuran'a göre Allah'ın huzurunda Allah'ın emrini dinlememesi. kafamı çok kurcalayan bir olaydır.
biz insanlar gibi de değil ki bilip görüp tanrıyı ona karşı cıkmak nasıl bir mantıktır, nasıl açıklanır akıl almıyor. neye güvenip de yapılabilir ki böyle bir eylem. belki de onun gereği buydu.
yezidilik inancında yaptığı doğruydu, onurluydu ve tanrı tarafindan cezalandırılmadı yaratandan başkasına tapmayarak.
2
Ben ateşim o toprak dedi. Ben ondan büyüğüm dedi.
Bir bakıma haklı da yahu.
3
tanrının secde etmeyeceğini bildiği halde bunu istemesi de garip.. tanrıyı gördüğü, bildiği halde ona ve dolayısıyla haksızlığa karşı çıkan şeytan baba seviliyorsun. bu ne cesaret yiğidim..
4
şeytanı sevme nedenidir.
5
OLAN YİNE BİZE OLMUŞTUR.
6
ben bu olayın örnek bir olay olduğunu düşüyorum bazen, şeytanın da bir varlık olmayıp insanın kötü psikolojisinin metaforu olduğunu.
rahman ve rahim olan allah'ın adıyla;
Allah buyurdu: "Sana emrettiğimde secde etmeni engelleyen neydi?" İblis dedi: "Ben ondan hayırlıyım. Beni ateşten yarattın, onu çamurdan yarattın."
a'raf suresi, 12. ayet.
bu olaydaki metafor da ırkçılıktı belki de, en azından ben bunu çıkardım malum ayetten de dediğim gibi sadece düşünüyorum arada, emin olduğum bir konu değil.
↑