denizi olmayan şehir

hep deniz kıyısında büyüyen biri için karamsarlık veren şehir.

hep birşeyden yoksun şehir

(bkz: ankara)

konya.

kendini sevdirmişse, deniz olmama özelliğini unutturmuştur.
eğer ki sahil kasabasında doğup büyümüş bir deniz kızıysanız ve eşek yaşına geldikten sonra o tatlı kasabayı terk eyleyip kara kurak yerlere göç etmek zorunda kalmışsanız, karanlıkta baktığınız uçsuz bucaksız kayalıklara deniz görme amaçlı bakarsınız farkında olmadan. baktığınız yerde bırakın denizi, yeşillik veya herhangi bir ışık bile olmadığını gördüğünüzde yaşayacağınız hayal kırıklığının süresi, o şehri sevişinizle ters orantılıdır. sakince kafayı ışıklı bir yere çevirebilirsiniz. veya "amına koduğumun memleketi!" diye hömkürebilirsiniz. ilk seçenek daha huzur verici. ilk seçeneği ancak "ankara" yaşatır insana.

(bkz: denizli)

adı domuzludan gelip, denizi olmadığı halde adı denizli olan şehir.

nefes alamadığım şehir.

bazı şehirler vardır, denizi aratmaz. denize ihtiyaç duymaz.

sizce de çok baymadı mı bu deniz olmayan şehirde boğulurum, daralırım, yaşayamam edebiyatı.

tam bu anlamda değil tabi ama can yücel'den gelsin mi;

Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.
“O olmazsa yaşayamam.” demeyeceksin.
Demeyeceksin işte.
Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.

(bkz: kayseri)

Kesinlikle muhteşem bir şehir. Denizi olmayan şehirler açıkçası bana çok sıcak gelmiyor ama kayseri bambaşka.

Şaka şaka...
Hiç çekilmiyorlar.

son iki satırı görmeden eksiyi vermiştim.. helal et...
elim ayağım titredi kayseri'yi duyunca.

denizi olan bir şehirde doğup büyüyen birisi için kesinlikle yaşaması zor gelecek şehirdir. canım sıkıldığında ilk gittiğim yer deniz kenarıdır. tek gittiğim yer hatta.

Eskişehirdir. Denizimiz yok ama plajımız var :))

Paris

Eskişehir

Konya

Viyana

ankara

Bern

Moskova

Kiev.

Londra, berlin :d
(bkz: bir gece ansızın 81 düzce 82 musul 83 kerkük) saklsadkl.

tabi ki sevilir ama denizi olan şehirde doğmuş, büyümüş ve yaşamış olan insanların denizi olmayan şehirde yaşamak istememesini anlayabilmek için birazcık empati yeterlidir.

Deniz insanlarıdır onlar. Deniz havasının kokusuna bağlanmışlardır. Denize kıyısı olmayan şehirde nefes alamayacaklarını düşünürler, dna'larına deniz kokusu sinmiştir, lodos'un denizle buluşması onları hayata bağlayan unsur olur, bir nevi öğrenilmiş çaresizlik de diyebilirsiniz.

"Sensiz de yaşarım; ama seninle bir başka yaşarım" durumudur. Eninde sonunda denizden gelen denize döner.

denizi olan bir şehirde yetiştiyseniz başta çok karışık gelir. çünkü neden memlekette yolu bulurken hesaplarken denizi baz alıyorum ama denizsiz şehire gidince mavi ekran.

neyse efendim şehir şehir diye nicesine sarıldım benim şehrim denizlidir.

pek olmadı galiba

bonboşş bi şehirdir hajum bonboşş...

denizi olan şehirde yaşamayı bırak bu zamana kadar denizin dibinde hep yaşamış biri olarak benim için hiçbir çekiciliği yoktur.

deniz olacak hacı dayı, deniz olmadan olmaz bu işler .

(bkz: Aksaray)

Olsun bizde de hasandağı var, herkes kıbleye oraya yöneliyor. Ne yaani?

(bkz: Prag)
(bkz: Belgrad)
(bkz: Üsküp)

ismiyle tezat denizlidir.
özellikle batı karadenizliler deniz kenarına şehir yapılanmasından kaçındığı için kastamonu gibi iller denize kıyısı olmasına rağmen merkezden en yakın denize arabayla 2 saat civarı yol gerektirir.

bi de kastamonulular denize sinop'a, samsun'a falan gidiyor.

romanlar nasıl çalgısız yaşayamaz ölürlerse bende denizsiz ölürüm. xd

(bkz: denizli)

www.youtube.com/...

(bkz: Ankara'da deniz yoqq annaaa)

(bkz: kayseri)
Neyse ki mantı, pastırma, yaprak sarması, yağlama var. Yoksa hiç çekilecek gibi değil.

Şükürler olsun ki yağlama var!
-ciddi
Neyseki evde bir adet kayserili anneye sahibim. Bize gelsene yağlama yeriz :))
-ciddi

(bkz: edirne)

üniversite için geldim, şerefsizim dayanamıyorum artık.
istanbul'a döndüğüm zaman deniz gördüğüm de içimde oluşan hissi size anlatamam.
ulan çıkıp bi deniz kenarına inemiyorum çok saçmaaaa deniz yok.
bi' kaldırım kenarı amk

(bkz: berlin)

tümünü gör

↑