Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu

bir solukta bitirilebilecek, bir kadının saplantılı aşkını anlatan Stefan Zweig kitabı.

Okuduğum ikinci s.zweig kitabı. Beni çok tatmin etmedi fakat bana hitap etmediğinden olsa gerek. Önemli bir eserdir, mutlaka okuyun.

"fakat inan bana, seni kimse o kız kadar, yani benim kadar, olduğum ve senin için öyle kalan ben kadar köle gibi ve bir köpeğin sadakatiyle kendini adayarak sevmedi, çünkü yeryüzündeki hiçbir şey kuytulardaki bir çocuğun fark edilemeyen sevgisiyle karşılaştırılamaz"

bugün ankara metroda aynı bölümde oturan ben dahil 3 (üç) kişinin elinde olan kitaptır. okumayanı dövüyorlar galiba

stefan zweig'in 1922 yılında yayınlanmış romanı.

adı bilinmeyen bir yazara, kime ait olduğu bilinmeyen isimsiz bir mektup gelir. mektup bir kadın tarafından intihar etmeden önce yazılmıştır. umutsuz bir biçimde kendisini yazara hatırlatmaya çalışır.

kitabın konusundan ziyade zweig'in doyumsuz kalemine hayran kalmamak mümkün değil. özellikle hikaye yazan falan varsa, kadının psikolojik tahlili sırasında zweig'in kalemini görüp bütün kağıtlarını rafa kaldırmak isteyebilir.

ayrıca yayınevinin incelikli çalışması sonucu çeviri de çok hoş ve tatlı olmuş.

Hangi yayın acaba?

Bolca aldığım mektup çeşidi ehehe...

“Benim için her şey, ancak seninle ilintili olduğu ölçüde vardı, hayatımdakilerin hepsi ancak seninle bağlantılı olduğu ölçüde anlamlıydı.”

şu an okuduğum kitap. kadının içinde yaşadığı aşk insanı derinden etkiliyor.

"Eğer ölüyorum diye üzülseydin, ölemezdim!"
Abartılı ama aşk kelimesini çok iyi anlatan sözlerin havada uçuştuğu hastalıklı tutkuyu en iyi anlatan kitaplardan. bir de masum bir sevgiyi.

Hmm, sıradaki okuyacağım kitap bu ama sanırım hoşuma gitmeyecek.

Günde en az 3 posta atan erkek tarafından gönderilmiştir.

*santraç ve korkudan sonra gönlüme taht kurmuş stefan zweig eseri.

-- spoiler için tıkla --

Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu'nun kadın kahramanını sadece uzun bir mektubun yazarı olarak tanıyoruz. Kadının hayatı boyunca sevmiş olduğu erkek için kaleme aldığı bu mektubun "gönderen"inin adı yoktur. Mektubun başında tek bir hitap vardır: "Sana, beni asla tanımamış olan sana". Kadın büyük tutkusunu hep bir "bilinmeyen" olarak, yani tek başına yaşamaya razıdır, bu aşk öyküsünde "taraflar" değil, sadece tek bir "taraf" vardır. Böylesine, gerçek anlamda aşk denilebilir mi? Zweig okurunu, bir kez daha, insan psikolojisinde eşine pek rastlanmayan bir yolculuğa davet ediyor. Bu yeni yolculuğun sonunda "mutlak aşk" kavramının şimdiye kadar bilinmeyen kıyılarına varmayı amaçlamış olması da bir ihtimal!

-- spoiler --

Satrancı okudum güzeldi ama korku onun kadar hoş gelmedi. Bunu neden yazdım bilmiyorum sadece fikir belirtmek istedim.
neden belirtmeyesin ki?
Bilmem, ne faydası olacak?
fayda değil de farklı bakış açısının olması.. hoş

İnce olmasına rağmen bir oturuşta bitiremediğim kitap.
Kitapta işlenen aşk ve o Duygusal yoğunluk beni pek cezbetmedi sanırım.
Bünyeme fazla ağır geldiğinden olsa gerek elime alıp devam etmek gelmiyor içimden.

Mən oxumağı bilmirəm dünya gözəli, otuz bir çəkərəm. Vici vici fışt fışt.

"sen,beni asla,asla tanımayan,bir su birikintisinin yanından geçercesine yanımdan geçip giden,bir taşa basarcasına üstüme basan,hep ama hep yoluna devam eden ve beni sonsuz bir bekleyiş içerisinde bırakan sen,kimsin ki benim için?"
--- spoiler ---

(bkz: okumayın)

Çok garip bi kitaptı. Sayfalarca saplantılı bir kadının, adama karşı tutumları ele alınmış. Böyle sevilmeyi istemezdim.

sIk sIk bir kadInIn 24 saati ile karIstIrdIgIm novella. henuz okumadIm ama iyi oldugunu dusunuyorum.

hayatıma yön veren,saatlerce ağlamama neden olan kitaptır.
roman kahramanı kadınımızın mektubunu zamanımıza çevirip dmden depar atıcam.
her fav inşallah evlenir kafeler zincirine bir de dershane eklersiniz.

Daha bugün ikinci kez bitirdim.

Kitaplar konusunda hassas bir insanım bu sebeple sayfayı kıvırmam, yazı yazmam, cümlelerin altını çizmem.

Ama bu kitapta aşka dair öyle güzel cümleler var ki, ilk okuduğumda birine aşık olmadığım halde çok etkiledi ve altlarını çizdim.

Arkadaşlar bu kitabı lütfen bir de kafanız güzelken okuyunuz, zihninize inanamayacaksınız.

Edit: (bkz: stefan zweig) tarafından yazılan öykü. Mektup şeklinde yazılmıştır. Mektubun başında tek bir hitap vardır: “ sana, beni asla tanımamış olan sana”

belli ki ağır psikolojik sıkıntıları olan hastalıklı bir kadının, bir adama sözde aşkını anlatan kitap.

aşk bu kitapta yazıldığı gibi bir şey değildir, olmamalıdır.

#1520490 demisim zamanInda. sindire sindire okumak istedigim icin 2 gunde okudum. begendim bence kadIn ve hisleri cok ustaca tasvir edilmis. vay be ne asklar var dedim.

İnsanı tedirgin eden mektuptur. Farklı sonlar yazmıştım ama benimki gibi olmadı. Klasik bir stefan zweig kitabı. Tarzı bu çizgide hep.

Stefan zweig'in en cok okunan ve bilinen kitabı. Ama satranç, korku, amok koşucusu bu kitabı ikiye katlar. Ama okunmaz mı? okunur okunur. Kitap kitaptır okuyun geçin

tümünü gör

↑