1
Sayısını tam hatırlamıyorum 5 ya da 6 tane betamın ölmesi benim için tam olarak budur.
Sonunda bunu beceremediğimi anlayıp rahat bıraktım betaları :(
2
Önce birinden geldi hani artık uğraşamayacağım deyip de iki tane kaplumbağasını vermişti. İki taneydi. Sonra biri öldü. Sonra bir tane daha aldım diğerinin yanına baktım olmuyor kıpır kıpı hayvanlar eve getirince bir depresyona falan giriyorlar. Sonra ankaraya götürdüm orada öldüler.
En son bir de beta balığı. Bakamıyorum zaten diye sevgilimdeydi soğuk kış günlerinde kurtaramadık.
3
Balığım sizlere ömür.
Bu durum beni üzdü. Oysa balıklar en sevdiğim hayvalardır, aynı zamanda en sevdiğim yemektir de.
Balığım ölünce naaşını defnederken bol bol dua okudum ama intihar ettiği yönünde duyumlar da aldım. Bi balık adını Justin koyduğum için canına kıyar mı, trajik.
4
babamın uzun yıllara sarkan deneyimi de bunlardan biridir, hey gidi.
(bkz: başarısız hayvan)
5
2 tane japon balığım vardı 8 yaşlarında parmağımı ne zaman suya soksam parmağıma gelirlerdi bende bunlar aç diye üzülür yem verirdim. Bi gün bunlar iyice doysun diye 1 haftalık(mış) yemisuya attım.
ikisi de fazla yemden öldü çok üzüldüm o zaman kendimi suçlu hissettim ama hepsi iyi niyetimden..
6
ya sokakta 2 adet serce bulmustum. yavrulardI ucamIyolardI kedilere yem olacaklardI. birini yakalayabildim eve getirip premature dogan bebek gibi baktIm ama 3gun yasadi sonra sizlere omur. cok uzulmustum...
7
en fazla ilkokul 2.sınıfa falan gidiyorum, ciklet balıklar var bileniniz vardır..
ben de çocuk aklıyla onları menemen kavanozuna yerleştirdim. ertesi sabah kalkıp baktığımda yan yatmış şekilde görünce, dedim herhalde uyuyorlar.
babam gördü, dedi bunlar ölmüş...peçeteye sarıp gömmüştüm. ondan sonra da balık beslemedim hiç.
↑