30
"Kağıt kalem çıkarıp seni hatırlamamak mümkün mü diye yazmaya başlıyorum."
"Birbirimizle içimizden konuştuk. Ben onunla içimden konuşuyordum. Birbirimize bakmadan denize baktık. İstanbuldu."
"yaşamak" adlı kitabından.
31
ellerim yumruk dizlerimin arasında (tam üç yüz yıl)
etim etimin sızısını alsın diye
(bkz: yedi güzel adam)
32
Bugün cahit zarifoğlu'nun ölüm yıl dönümü. Kendisini kaybetmeden bir kaç gün önce, hastaneden çıkarken bana asla unutamayacağım bir şey söylemişti. O da şuydu: "kırlarda çiçekler bensiz açacak."
Erdem bayazıt
33
'Seçkin bir kimse değilim,
ismimin baş harfleri acz tutuyor.'
Diyor Abdurrahman Cahit Zarifoğlu.
Başka bir şiirinde ise şunu diyor:
'bitti o şiir,
Mısra gerektirmez.'
34
Sözlerinin dünyasından insanı kaybeden şairdir.
35
1940-1987 yılları arasında yaşamış olan, pankreas kanseri sebebiyle vefat eden şair, yazar.
şu iki fotoğrafı saklarım:
1
2
36
soyadı gibi zarif şairdir. şiirlerinde o zariflik, narinlik, kırılganlık hissedilir. sanki tek bir üflemeyle tüm imgeleri yıkılacakmış gibi...
okunasıdır. gerçekten kaliteli şairlerimizdendir. ne şair olmak için yazmıştır, ne de ünlü olmak için. sadece hissettiği için yazmıştır zarifoğlu ve bunu tüm şiirlerinde hissedebilirsiniz.
37
diyorum bana bir yerden aşina geliyor bu sima, türkan şoray'ın eski eşi değil miydi bu? değilmiş. acayip derecede cihan ünal'a benzettiğim şair ve yazar.
38
Çöplerin içinde rüya aradım
Düştümse eğer sana bakarken düştüm...
↑