1176
Gece çocukluk arkadaşımla sohbet ederken konu konuyu açtı baya derinlere inip çocukluğumuza kadar indik. Benim öyle ahım şahım bir çocukluğum olmadı hatta her yetişkin insanın çocukken yaşadığı ufak tefek mutluluğu maksimum ucundan tattım. Şahane pazar izlemek için gün sayardım fakat babam eve sarhoş gelir de annemle benim az da olsa olan keyfimiz ortadan kalkar diye de korkardım. Sabahları soba üstünde kızaran ekmeğin kokusuyla uyanırdım fakat hiçbirini doğru düzgün yiyemezdim çünkü babama göre onları yememem gerekiyormuş sebebini sorgulamadım hiç, çünkü neden diye sorunca tekme tokat döverdi. Ama yine de iyi adamdı babam en azından benim babam var diyebiliyordum yani. Belli bir yaşa geldikten sonra gecelerimin çoğu sokakta veya söylediğim çocukluk arkadaşımın evinde geçerdi. Bellir bir yaş dediğim de 11-12li yaşlar işte. Çalışmıyorum, eve para getirmiyorum diye veya istediği alkolu almıyorum diye önce pataklar sonra da atardı sokağa. Annem engel olmaya çalışırdı fakat olamazdı.
Ben doğru düzgün aile nedir bilmem baya sokak mamülüyüm. Sokakta başıma çok şey geldi, sokak köpekleri benim dostum oldu hatta. Ailenin ne demek olduğunu o arkadaşımın evine gittiğimde gördüm. Onlar da sağ olsun kendi oğulları gibi hep aldılar yanlarına. Zaman geçti kayıplar verdim, aile büyüklerim yanımda yoktu artık ve tamamen yalnız kaldım. Yalan yok baya dibe vurdum, 1 ay eve kapandım. Sadece sigara ve arkadaşlarımın kapıya bıraktığı yemeklerle sürdürdüm hayatımı. Bir süre kendime zor geldim, hatta bi' ara bu dünyadan da çekip gidiyordum ki lisedeki basketbol koçum beni baya tokatladı. Mecaz anlamda değil he baya vurdu tokatı kendime getirdi. Aylardır ağlamak nedir bilmeyen ben o gün hüngür hüngür ağladım. Sonra benimle konuştu etti bir basketbol takımının seçimlerine soktu ve takımın as oyuncusu oldum. Zamanla da başarılar elde ettikçe hayatın öyle ya da böyle devam ettiğini anladım.
Yani çok zarar gördüm, çok da zarar verdim fakat bir şekilde hayatta kalmayı başardım. Çocukluğumu özlüyor muyum diye düşündüğümde özlediğimi fark ettim. Zaman geçiyor, ben büyümeye devam ediyorum. Anneme verdiğim sözü tutmaya devam ediyorum, edeceğim.
Burada benden normalde bu tarz entry görmeniz imkansız, beni bilen bilir fakat bu seferlik böyle oldu. Buraya kadar okuyan olduysa da zamanını çaldığım için kusura bakmasın. İçimi dökesim geldi ve döktüm.
1177
bazen çok sinir oluyorum elim ayağım titreyecek kadar çok.
bana ters ters cevaplar verilmesinden hiç hoşlanmıyorum. ben ne kadar sakin olmaya çalışsam o kadar üzerime geliniyormuş gibi hissediyorum. yeni evimde seni istemiyorum dedi iyi tamam zaten meraklısı değiliz inşallah sen çağırmazsın ben de gelmem hiç. ertesi gün taşınmama sen de gelirsin belki finallerine denk gelmezse diyor ki gelecek zaten.
bazen o kadar yoruluyorum ki keşke ben olsaydım büyük olan diyorum her seferinde başıma kalkılmaktansa ilk ben deneyimleseydim bir şeyleri. beni yurduma ablam yerleştirdi her seferinde başıma kalkıyor. keşke tek başıma gitseydim ben. biri sizin için bir şey yapıyorsa asla unutmuyor onu her seferinde başınıza kalkıyor en yakınınız olsa bile. allah kimseyi kimseye muhtaç etmesin. onun için çok kolay olan bir şeyi sizin için yapması bir eziyet sanki. ne kadar zor olursa olsun tek başıma yapmalıyım her şeyi. bu lafları çekmek istemiyorsam o biliyor benim ablam bana da öğretebilir dememeliyim. onun dediği gibi ben araştırdım öğrendim sen de yap kendin yap demeliyim. kendim yapmalıyım kendim için.
1178
çok uykuluyum sözlük. aşırı huzursuzum bu sıralar. uykuduz olduğumda öyle olurum zaten, ancak aynı zamanda uykumu da engelliyor bu durum. :( doğru düzgün düşünemiyorum. hep bir kötü bir şey olacak beklentisi oluyor. kafa pek sağlam değil biliyorum da bıktırdı yani.
1179
Kafam çok dolu. Sorsanız hiçbir şeyim yok.
Bilgisayarın başında garip hayatım, olağanca Gelecek kaygım ve Ben oturuyorum.
Ödev yapmam gerekiyor, yarına yetişmesi gerekiyor ama benim hiçbir şey yapasım yok.
İçimde bir boşluk var kocaman. Hiçbir şey dolduramıyor bunu. Son zamanlarda daha da hissedilir oldu. Mucizelerden bir şeyi ummayı keseli çok oluyor.. ama ben niye böyle hissediyorum.
Her şeyden bıkmış sıkılmış kendi yalnızlığında oyalanan biri için fazla umutluyumdur belki. Belki ondandır her şey..
1180
bu sıralar iyice psikolojik olarak çökmüş durumdayım. kendimi bundaniyi çıkarırım umarım.
1181
eskiden iyi karalardIm ama uzun zamandIr cizim falan yapIyor degilim. pinterest'te ilham olabilecek seylerin ekran goruntusunu alIp bir yerlerden tekrar baslama hayali kuruyorum. bu kIsIr dongu hep devam ediyor.
1182
Ey ahali.. Dünden hallice günlerimiz için yeni yıl sağlık, para, iş, mutluluk, huzur, aşk, gıybet dolu zamanlar yaşatır bana da size de.
Kendisine özellikle iletemediğim herkesin de yeni yılı kutlu olsun.
1183
ingiltere'de sağlık çalışanı bir arkadaş covid aşısı olmuş. isteyen herkese yapıyolardı ben de istemezlik etmeyeyim diye kabul ettim, burda herkes aşıya temkinli bakıyor olmak istemiyolar dedi. kollarının ağrıması dışında bir sorunla karşılaşmamış. geyiğini yapıyoruz... türkiye'de aşı geyik malzemesi yapılamayınca buna döndük. *
edit: mevzubahis aşı pfizer miş.
1184
zamanında bana ne yapıldıysa ben de insanlara onu yapıyorum artık ve iğrenç bir insan oluyorum.. halbuki hiç hak etmiyor ama ben yine de saçma sapan davranıyorum. bunu fark ettikten sonra iş işten geçiyor, geri adım da atamıyorum. cidden iğrenç bir insan oluyorum ben.
1185
insanların başına saksı düştü ya da ben insanlara aşırı doz küçük emrah yüklemesi yaptım.
neyse, haticeye değil neticeye bakmak lazım. saksı toplu katliam yapmış olsaydı daha iyiydi elbette..
1186
nöbetin 35. saatini doldurduğum sırada kusura bakma seni de erken çıkaramadım diyen insana önemli değil derken beni ciddiye alma gafletine düştüğü konusunda endişeliyim.
hayat enerjimin dibini ekmekle sıyırdığını suratlarına söyleyecek kadar cesaret sahibi olmamın bir halta yaramamış olmasını doğal karşılayıp iyice dağıttım sahiden, toplayacak gibi kalsa yeter.
1187
aq yerinde bazen çok yükseldiğim etrafımdaki insanların benden tiksineceği derecede toksiklik seviyesine ulaştığımı düşünüyorum.
acilen dizginlemem gerek bu özelliğimi. sikiyim.
1188
son bilmem kac gundur en guzel uykumu bu gece uyudum. umarIm gunun geri kalanInda basima bir sey gelmez...
1189
dün levent’ten eve yürürken, gözlüklerim buğulandığı için direğe kafa attım. çevremdeki herkes bana tip tip baktı ancak bir şey olmamışçasına yürümeye devam ettim.
eve girince yatağıma oturup elim kafamda acısını daha az hissetmeye çalıştım...
1190
anksiyetenin de amına koyim geçmişin de geleceğin de koronanın da amına koyim ekonominin de amına koyim. tek tek hepsinin sıra sıra amına koyim. seninkisi de dert mi, bak ne dertler var herkes zorda diyenin de.
daha beter olamadım özür dilerim amına koyim. lan zaten bu yüzden dertliyim şükür etmem için önerdiğin şeyden şikayetçiyim amına koyim. amına koyim laaaann...
1191
bugün kalabileceğim tek dersten büte kaldım sözlük. 2 soru yapsam kalmıyordum. çok üzgünüm, özellikle son 1 aydır hiçbir şey iyi gitmiyor. bir de buna benim anksiyetem eklenince her şey daha kötü oluyor. inşallah bütte geçerim.
1192
2 gündür geçmeyen migren ağrım var. ne yapsam fayda etmedi. yapmam gereken işler var. ne yapacağımı bilmiyorum.
1193
sevmiyorum, teyzemi sevmiyorum. annemi zamanında üzen, ağlatan, kalbini kıran kimseyi sevmiyorum. annem sana kıyamadığı için seninle konuşuyor olabilir ama ben seni sevmiyorum, seninle aynı ortamda bulunmak beni mutlu etmiyor. yüzüne söylemeyi o kadar çok isterim ki bunu ama annem işte izin vermiyor.
1194
karalamayın; çiçekler çizin, bulutlar çizin...
1195
Araba kullanırken keko şarkıları dinlemeye bayılıyorum. İçimde bir keko yatıyor galiba ve bazen dışarı çıkıyor. remixli şarkıları duyunca dominic toretto'nun istanbul şubesi gibi hissediyorum, sonra radar ile göz göze geliyorum. Mutlu son.
1196
yazcI biri olarak bu soguk havalarIn yanInda bir de kar gormek motivasyonumu yerlere dusuruyor.
1197
fiziki bir defterim yok ne yazık ki ama aha işte burası ve diğer sözlükler benim karalama defterlerim.
canım sıkıldıkça girip "ampır ampır" yazıyorum işte.
1198
Eski nickaltımı okuyup okuyup ağladım hafızamı kaybetmiş gibi hissediyorum :(
1199
Kafam güzel saçmalarsam ciddiye almayınız.
Almayın yazacaktım ama karakter sınırının annesinin elinden öpeyim.
1200
bana unutmayın ki hiçbir şey olmaz - tango 1
↑