1
doğmak değildir. yani madem doğduk yaşayacağız bir şekilde amk.
babamın ve abilerimin güreşle içli dışlı olduğu bir ailede en küçük erkek çocuktum ben.(hala öyle amk) fakat doğuştan kalbim delik. hiçbir zaman koşamadım. en son ne zaman koştuğumu hatırlamıyorum. ne zaman arkadaşlarım beden hocasının verdiği topla sahaya yarın yokmuş gibi koşsa, içimde bir acı kalırdı. izlerdim onları. ben de yazmaya yöneldim işte. benim için ilk kazık budur. genele konuşacak olursak da, ilk sevgilidir diyebiliriz. o ilk sevgili ki, hep bir uktedir içte. acısı hep taze yaradır.
2
arkadaş kazığıdır. Duruma göre aile kazığı da olabiliyor.
3
İlkokulda iken arkadaş kazığı yemiştim. Hala dün gibi aklımda...
Eğer birine bir sır anlatıyorsa bu gidip öğretmene söylenmez, söylenmemeli.
Sonra o arkadaşımla muhabbeti kestim ama şu an instagram'dan takipleşiyoruz.
4
okulda arkadaş kazığı yedim diyenler hiçbir şey çaktırmadan okula yazdırıp son dakika yarın okula başlıyosun artık diyen anne ve babanın attığı kazığı unutmuştur.
5
o kazık ki bir ömür unutulmaz.*
6
Bebekken bize verilen Emziktir bu arkadaş. Biz onu annemizin memesi sanıp ağzımızdan düşürmeyiz ama değildir, daha o yaşta bizi kandırırlar.
7
İlkokul arkadaşı kazığı bence.
23 nisan gösterisi partnerim pezevenk tahsin'in gösteriye gelmemesi de buna dahildir.
Herkes çiftiyle dans ederken tek başıma bir köşede hüzünçle ponpon salladığım o günün hesabını ödeyecek, mahşer gününü beklesin.
-piç
8
Hatırlamıyorum kazık yediğimi. Arkadaşlarımdan yemedim... gittiğim bir mekandan da yemedim... alışveriş yaptığım bir yerden de yemedim....
Gerçi kötü anıları beynim benden habersiz siliyor ama hiç hatırlamıyorum
9
İlkokuldadır. Ödünç alınan silgi asla geri gelmez.
↑