sabahattin ali

sabahattin ali'nin madonnasında, kitabın sonlarına doğru şöyle bir ibare yer alıyor: insan, insanın sadece sevgisine ve alakasına muhtaç.

en güzel kitabi içimizdeki şeytan olan yazar.

''varlığı büyük boşlukları dolduracak mahiyette değildi; fakat yokluğu müthişti...''

usta yazarlığıyla bizi değerli kılan, bizi o ustalığından mahrum etmediği için kitaplarını okurken binlerce teşekkürlerimi sunduğum yazar.

türk edebiyatının değerli kalemlerinden. roman ve öykücülüğü başarılıdır. bir hiç uğruna öldürülen insanlardan biridir. kalleşçe, arkadan.

“kürk mantolu madonna” adlı kitabını kyk paramla ilk defa babama hediye aldığım ve azar işittiğim yazar. azarın sebebi: “ne gerek vardı? ben kitap istemiyorum başka şey alsaydın.” kusura bakmayın sabahattin bey.

" ben kendim iyi insan olmayı isterim, fakat kötü olanlara da hayretle bakmam. hatta kızmam bile, ancak kötülükleri bana taalluk ederse kendimi müdafaa ederim. şunu esas olarak kabul etmeliyiz ki insanların hemen ekserisi yalnız kendilerini düşünürler. dünyadaki bütün felaketlerin, uygunsuzlukların, bayağılıkların sebebi işte bu her şeyden evvel kendini düşünmek illetidir.
...insan başkalarına yardım ettiği, başkalarını sevdiği kadar yükselir. dünyada hayatın bir tek manası varsa o da sevmektir. hatta mukabele edilmesini bile beklemeden sadece sevmek." demiş yüce ruhlu üstad.
gel de sevme!

Kendisine bir sempati hatta belki hayranlık besliyorum. Eserlerinde gayet halkın içinden kişiler kullanması mı yahut yazım şekli ve verdiği duygular mı bilemiyorum sebebini. Geçenlerde eşine yazdığı mektupların toplandığı canım Aliye, ruhum Filiz kitabını edindim mektuolarda da bu hoş seda var. İçimizdeki şeytanı okuyorum ve Ömer, macide ve bedri arasında sıkıştım. Diğer karakterlerle kanlı bıçaklıyız. Daha okuyup da ismimi hatırlayamadığım eserleri zihnimde ziyan olmuş durumda. Keşke ama keşke biraz daha yaşayıp bu kalemini koruyup devam edebilseydi. Bazen de şeyi düşünüyorum yozgat ta memuriyet yapması ve benim bu topraklarda dolanmam buralar hakkında ki düşüncelerini yarım yamalakta olsa bilmem ayrı bir bağ kurmama sebep oldu diye düşünüyorum.
Velhasıl naçizane ve fazlaca kişisel ve boş yazım burada sona eriyor.. Teşekkürler. :)

Her romanındaki başrol erkek karakteri gibiyim. Daima yıkık ve fakir. Okudukça kendi hayatıma küfrediyorum aq

www.wannart.com/...

"anneme ve bütün babası öldürülen çocuklara..." der filiz ali. iyi ki bu dünyadan geçtin.

bugun vefatInIn 71.yIldonumu olan buyuk edebiyat ustasI. kurk mantolu madonna'yI sevmiyorum Allah affetsin ama diger okudugum eserleri ozellikle de $iirleri cok harikadIr.
en sevdigim siirini paylasalIm
siir.me/...

rahmetli babam kadar sevip saydığım bir türk yazarı. aynı babam gibi iyi kalplidir.

rahmetli babacığım 1952 senesinde kızılordu askerlerinin kore savaşı nedeniyle gerçekleştirdiği bir intikal esnasında 37 adet koyunumuzu askerlere bağışlamış ve "kesecekseniz helaldir buyrun yiyin; sikecekseniz kondom takın, hayvanlarımız aidslidir..." demişti. noktalı virgülüne kadar gerçek bu olay yüzünden şu an dahi gözlerim yaşarıyor adeta.

Bu adamı edebiyatçıların anlatamaması kadar komik bir şey yok.

bugün doğum günü olan türk edebiyatının usta kalemi. ölümünün hala aydınlatılamaması da ayrı bir sorundur.

kürk mantolu madonna kitabı başucu kitabımdır. döne döne okurum.

"Sonra çıkıyorsun dışarı, bakıyorsun güneş hala tepede.Bir cigara yakıyorsun ve yıllardır kurduğun cümleyi bilmem kaçıncı kez kuruyorsun : Napalım, kısmet değilmiş..."

kürk mantolu madonna’nın gönlümdeki krallığını kaybederler diye diğer kitaplarını okumadığım yazar.

“Seninle şöyle bir oturup konuşamadık.”

bence okumalısın ozellikle icimizdeki şeytanı
bi baş ucu kıtabın daha olur ıcımızdeki seytanı okursan

içimizdeki şeytanla gonlumu fethetmiş yazar

"seneler sürer her günüm,
yalnız gitmekten yorgunum,
zannetme sana dargınım,
ben gene sana vurgunum

başkalarına gülsem de
senden uzakta kalsam da
sevmediğini bilsem de
ben gene sana vurgunum

dağları aşınca başım,
geri kaldı her yoldaşım,
gel sevgilim, gel kardaşım,
ben gene sana vurgunum.

gönlüm seninkine yardı,
aynı şeyleri duyardı;
ayaklarımız uyardı...
ben gene sana vurgunum." *

"hiçbir acı baki değildir.
üflersin geçer.
bazılarına daha çok üflemen gerekir,
hepsi bu."

Sonra çıkıyorsun dışarı, bakıyorsun güneş hala tepede. Bir cigara yakıyorsun ve yıllardır kurduğun cümleyi bilmem kaçıncı kez kuruyorsun: “Napalım, kısmet değilmiş.”

Kuyucaklı Yusuf'ta "varlığı boşlukları dolduracak mahiyette bir şey değildi fakat onun yokluğu müthişti" demişti.

kürk mantolu Madonna' da da "onun boşluğunu değil fakat yokluğunu hissedecektim" diyor.

Mükemmel. Sanırım kitaplar boyunca beni büyüleyen cümleler bu iki benzer cümle oldu.

"bu akşam anladım ki, bir insan diğer bir insana bazen hayata bağlandığından çok daha kuvvetli bağlarla sarılabilirmiş..."

(bkz: kürk mantolu madonna)

Yazdığı romanlar sırf popüler diye bazı uzmanlar(!) tarafından gömülen değerimiz.

Baskı altında yaşamaya dayanamayıp özgürlüğe yürürken yolda bir haydut tarafından öldürülmüştü. Ruhu şad olsun.

"Hayat herhalde bir katakulli değildi. Ama neydi? Bu hayatın bir manası olmak icap ederdi. İnsan dünyaya sadece yemek, içmek, koynuna birini alıp yatmak için gelmiş olamazdı. Daha büyük ve insanca bir sebep lazımdı ."

(bkz: kuyucaklı yusuf)

"Çünkü artık bir ümidim yok. Bu sondu... Bir defa daha tecrübe edeyim dedim. Belki bu noksandı diye düşünmüştüm. Ama değil. İçimde hep o boşluk var... Daha da büyümüş olarak... Ne yapayım?"

saygı ve sevgiyle

#sabahattinali111yaşında

tümünü gör

↑